24 ნოემბერი 2019 წელი

საქმე N - 309, 310, 312, 313, 314, 315, 316, 317, 318, 320, 321, 322, 323, 328

საბჭოს თავმჯდომარე: ნანა ბიგანიშვილი

საბჭოს წევრები: ირმა ზოიძე, ლაურა გოგოლაძე, გიორგი სულაძე, მაია მერკვილაძე, კამილა მამედოვა.

განმცხადებელი: ეკატერინე მესხიძე

მოპასუხე: 14 მედია საშუალების ჟურნალისტები

აღწერილობითი ნაწილი

საქართველოს ჟურნალისტური ეთიკის ქარტიის საბჭოს განცხადებით მომართა ეკატერინე მესხიძემ, რომელიც მიიჩნევდა რომ ქვემოთ მოცემულ მედია პროდუქტებში დარღვეული იყო ქარტიის პრინციპები:

1. კვირის პალიტრა, სადავო სტატია „,სექსუალურ შევიწროებაში დადანაშაულებული პაპუნა უგრეხელიძე სასამართლომ უდანაშაულოდ ცნო". 09 აგვისტო, 2019 წელი, არაიდენტიფიცირებული ჟურნალისტი, სადავო პრინციპი - 1.  
2. Ambebi.ge, სადავო სტატია „მათ მერკანტელური მიზნები ამოძრავებთ" - რას წერს სექსუალურ შევიწროებაში ბრალდებული პაპუნა უგრეხელიძე, სასამართლოში გამარჯვების შემდეგ“. 09 აგვისტო, 2019 წელი, არაიდენტიფიცირებული ჟურნალისტი, სადავო პრინციპი 1. 
3. Exclusivenews.ge, სადავო სტატია „პაპუნა უგრეხელიძე ეკა მესხიძის სექსუალურ შევიწროებაში სასამართლომ უდანაშაულოდ ცნო“, 09 აგვისტო, 2019 წელი, არაიდენტიფიცირებული ჟურნალისტი, სადავო პრინციპი - 1.
4. ტელეკომპანია იმედის ჟურნალისტები, სადავო სიუჟეტი გადაცემაში ქრონიკა 14:00 საათზე - 09 აგვისტო, 2019 წელი, წამყვანი ლევან კვატაშიძე და სიუჟეტის არაიდენტიფიცირებული ავტორი. სადავო პრინციპი - 1 და მე-5.
5. Interpressnews.ge, სადავო სტატია ,,საჯარო რეესტრის ეროვნული სააგენტოს ყოფილი უფროსი - სასამართლომ დაადგინა, რომ სექსუალურ შევიწროებას ადგილი არ ჰქონია და მოპასუხეს ბინძური კამპანიის 5 ტელევიზიაში უარყოფა დაავალა." 09 აგვისტო, 2019 წელი, არაიდენტიფიცირებული ჟურნალისტი. სადავო პრინციპი - 1 და მე-5.
6. Ipress.ge, სადავო სტატია „უგრეხელიძე: მესხიძეს დაევალა 5 ტელეკომპანიაში საჯაროდ უარყოს ცრუ ბრალდება სექსუალურ შევიწროებაზე", 09 აგვისტო, 2019 წელი, ირმა მესხია. სადავო პრინციპი - 1 და მე-5.
7. Gurianews.com, სადავო სტატია „,სასამართლომ პაპუნა უგრეხელიძე ძალადობასა და სექსუალურ შევიწროვებაში უდანაშაულოდ სცნო", 09 აგვისტო, 2019 წელი, არაიდენტიფიცირებული ჟურნალისტი. სადავო პრინციპი - 1 და მე-5.
8. Marshalpress, სადავო სტატია ,,სასამართლომ პაპუნა უგრეხელიძე ძალადობასა და სექსუალურ შევიწროვებაში უდანაშაულოდ ცნო", 09 აგვისტო, 2019 წელი, არაიდენტიფიცირებული ჟურნალისტი. სადავო პრინციპი - 1 და მე-5.
9. Newposts.ge, სადავო სტატია ,,ძალადობა და სექსუალური შევიწროვება - სასაამართლომ პაპუნა უგრეხელიძე უდანაშაულოდ სცნო". 09 აგვისტო, 2019 წელი, არაიდენტიფიცირებული ჟურნალისტი. სადავო პრინციპი - 1 და მე-5. 
10. Caucasus business week, სადავო სტატია ,,The court acquitted Papuna Ugrekhelidze of Abuse and Sexual Harassment". არაიდენტიფიცირებული ჟურნალისტი. სადავო პრინციპი - 1 და მე-5.
11. Liberali.ge, სადავო სტატია ,,პაპუნა უგრეხელიძემ, რომელსაც სექსუალურ შევიწროებაში ადანაშაულებდნენ, დავის პირველი რაუნდი მოიგო". 09 აგვისტო, 2019 წელი, არაიდენტიფიცირებული ჟურნალისტი. სადავო პრინციპი - 1 და მე-5.
12. 2020news, სადავო სტატია ,,სასამართლომ პაპუნა უგრეხელიძე ძალადობასა და სექსუალურ შევიწროვებაში უდანაშაულოდ სცნო". 09 აგვისტო, 2019 წელი, არაიდენტიფიცირებული ჟურნალისტი. სადავო პრინციპი - 1 და მე-5.
13. Infopostalioni.com, სადავო სტატია ,,სასამართლომ პაპუნა უგრეხელიძე ძალადობასა და სექსუალურ შევიწროვებაში უდანაშაულოდ სცნო“. 09 აგვისტო, 2019 წელი, არაიდენტიფიცირებული ჟურნალისტი. სადავო პრინციპი - 1 და მე-5.
14. ტელეკომპანია „ობიექტივი“, ნიკოლოზ მჟავანაძის საავტორო გადაცემა „სამოქალაქო საზოგადოება“, 30 აგვისტო, 21:30 ჟურნალისტი ნიკოლოზ მჟავანაძე, სადავო პრინციპი - 1.

საქმის განხილვის დახურულ ნაწილში, მედია საშუალებების - „კვირის პალიტრა“, „ambebi.ge”, “Ipn.ge” ჭრილში, მონაწილეობა არ მიუღია საბჭოს წევრ გიორგი სულაძეს. მან განაცხადა თვითაცილება, ვინაიდან აქვს შრომითი ურთიერთობა იმ მედია ჰოლდინგთან, რომელიც ასევე ფლობს ზემოაღნიშნულ მედია საშუალებებს.


საქმის განხილვას დაესწრო განმცხადებელი და მისი წარმომადგენელი, ასევე მხოლოდ ერთი მოპასუხე მედია საშუალების ipress.ge წარმომადგენელი ირმა მესხია. რამდენიმე მედია საშუალებამ წარმოადგინა შეპასუხება, რომელთა შესახებ აღნიშნული იქნება გადაწყვეტილების შესაბამის ნაწილში.


რიგი მოპასუხე მედია საშუალებების მიერ გამოქვეყნებულ სტატიაზე/სიუჟეტზე მითითებული არ იყო ავტორი ჟურნალისტი, საბჭოს სამდივნომ მიმართა მედიასაშუალებებს, რომ ეცნობებინათ სადავო მედია პროდუქტებზე პასუხისმგებელი პირები, მაგრამ საბჭოსათვის არ იქნა აღნიშნული ინფორმაცია მოწოდებული და ვერ მოხდა კონკრეტული პასუხისმგებელი პირების იდენტიფიცირება. ასეთ შემთხვევაში ქარტიის საქმის წარმოების წესის [პუნქტი 3.4 ] თანახმად: „თუ შეუძლებელია პასუხისმგებელი პირის მოძიება, ეს არ აფერხებს განცხადების განხილვას და ქარტიის გადაწყვეტილებაში მოპასუხედ მიეთითება არაიდენტიფიცირებული ავტორი/ჟურნალისტი“.


სამოტივაციო ნაწილი:

ქარტიის პირველი პრინციპის მიხედვით „ჟურნალისტმა პატივი უნდა სცეს სიმართლეს და საზოგადოების უფლებას – მიიღოს ზუსტი ინფორმაცია“.


განმცხადებლის მიერ წარმოდგენილი დოკუმენტების და საბჭოს მიერ მოკვლეული ინფორმაციის შესაბამისად დადასტურებული სახით დადგინდა შემდეგი ფაქტობრივი გარემოებები:

1.   2017 წლის 03 მაისის რეკომენდაციით საქართველოს სახალხო დამცველმა დადგენილად მიიჩნია საჯარო რეესტრის ეროვნული სააგენტოს თანამშრომლის ეკატერინე მესხიძის „შევიწროებით და სექსუალური შევიწროებით გამოხატული სქესის ნიშნით დისკრიმინაციის“ ფაქტი [შემდგომ „სექსუალური შევიწროება“], ამავე სააგენტოს უფროსის, პაპუნა უგრეხელიძის მიერ. 

2.  პაპუნა უგრეხელიძემ მიმართა სასამართლოს და მოითხოვა რომ ეკატერინე მესხიძეს მოეხდინა შემდეგი განცხადებების უარყოფა:


3. სასამართლომ ნაწილობრივ დააკმაყოფილა მოსარჩელე პაპუნა უგრეხელიძის მოთხოვნა და ეკატერინე მესხიძეს დაავალა ზემოაღნიშნული გამონათქვამების უარყოფა, გარდა ფრაზებისა “აი მესაკუთრეობის, ასე ვთქვათ, არა ჯანსაღი დამოკიდებულება მას აქვს ნებისმიერი თანამშრომლის მიმართ“, „მაგინა, საშინელი სიტყვებით გამომლანძღა“.

4. ყოველივე ზემოაღნიშნულიდან გამომდინარე ცალსახაა, რომ სასამართლოს საერთოდ არ უმსჯელია იმ ფაქტზე, მართლაც ჰქონდა თუ არა სექსუალურ შევიწროებას ადგილი პაპუნა უგრეხელიძის მიერ, და ეს ფაქტი უკვე დადგენილი ჰქონდა სახალხო დამცველს ამასვე აღნიშნავდა ეკატერინე მესხიძის უფლებადამცველი ორგანიზაცია - საქართველოს ახალგაზრდა იურისტთა ასოციაცია, რომელმაც იმავე დღესვე, 2019 წლის 09 აგვისტოს 12:12 წუთზე გამოაქვეყნა განცხადება, სადაც აღნიშნავდა რომ „სასამართლო არ განიხილავდა პაპუნა უგრეხელიძემ განახორციელა თუ არა სექსუალური შევიწროება. აღნიშნული გარემოება უკვე დადგენილია სახალხო დამცველის მიერ, რაც გასაჩივრებას არ ექვემდებარება. კერძოდ, შევიწროება და სექსუალური შევიწროებით გამოხატული სქესის ნიშნით დისკრიმინაცია სახალხო დამცველმა 2017 წლის 03 მაისს დაადგინა. სახალხო დამცველის დასკვნის თანახმად, პაპუნა უგრეხელიძის მხრიდან ადგილი ჰქონდა ფამილიარული ტერმინოლოგიის გამოყენებას, მუქაროს შემცველ სმს ტექსტებს და ა.შ. შესაბამისად, საქართველოს სახალხო დამცველმა განმცხადებლის მიერ წარდგენილი მტკიცებულებების, მოწმეთაგან მოპოვებული ინფორმაციისა და მოპასუხესთან გასაუბრებიდან გამოკვეთილი ინფორმაციის საფუძველზე მიიჩნია, რომ პაპუნა უგრეხელიძის მხრიდან ადგილი ჰქონდა, ერთი მხრივ სქესის ნიშნით შევიწროებას, რაც გამოიხატებოდა მსხვერპლის შეურაცხყოფასა და დამამცირებელ სამუშაო გარემოს შექმნაში, და მეორე მხრივ, ვერბალური ფორმით სექსუალურ შევიწროებაში“.


თითოეული სადავო ჟურნალისტური პროდუქტის შეფასება: 


1. კვირის პალიტრა, სადავო სტატია „,სექსუალურ შევიწროებაში დადანაშაულებული პაპუნა უგრეხელიძე სასამართლომ უდანაშაულოდ ცნო". 09 აგვისტო, 2019 წელი.

გარდა სათაურისა, სადავო სტატიის ტექსტის თანახმად „თბილისის საქალაქო სასამართლომ საჯარო რეესტრის ეროვნული სააგენტოს ყოფილი თავმჯდომარის, პაპუნა უგრეხელიძის სარჩელი დააკმაყოფილა და დაადგინა, რომ მისი მხრიდან ყოფილ თანამშრომელზე, ეკა მესხიძეზე სექსუალურ შევიწროებას ადგილი არ ჰქონია“. კვირის პალიტრის მიერ გავრცელებული ინფორმაცია არასწორია, სასამართლოს არ უმსჯელია იმ ფაქტზე, მართლაც ჰქონდა თუ არა სექსუალურ შევიწროებას ადგილი პაპუნა უგრეხელიძის მიერ, შესაბამისად ვერც პაპუნა უგრეხელიძის „უდანაშაულობას“ ან/და ამ ფაქტის არ არსებობას ვერ დაადგენდა სასამართლო. აქვე აღსანიშნავია რომ სტატია ასახავს მხოლოდ პაპუნა უგრეხელიძის და მისი ადვოკატის პოზიციას, არა თუ მეორე მხარის პოზიცია, არამედ ჟურნალისტის მცდელობაც კი არ ჩანს რომ დაკავშირებოდა მეორე მხარეს და მისი პოზიცია მიეწოდებინა მკითხველისთვის, რაც ასევე წარმოადგენს ბალანსის და შესაბამისად ქარტიის პირველი პრინციპის დარღვევას.


2. ambebi.ge, სადავო სტატია „მათ მერკანტელური მიზნები ამოძრავებთ" - რას წერს სექსუალურ შევიწროებაში ბრალდებული პაპუნა უგრეხელიძე, სასამართლოში გამარჯვების შემდეგ“. 09 აგვისტო, 2019 წელი.

სტატიის მიხედვით: „საჯარო რეესტრის ეროვნული სააგენტოს ყოფილი თავმჯდომარე პაპუნა უგრეხელიძე, რომელსაც სექსუალურ შევიწროებაში ადანაშაულებდნენ, თბილისის საქალაქო სასამართლომ უდანაშაულოდ ცნო. ამის შესახებ უგრეხელიძე "ფეისბუქზე" წერს“. სადავო სტატიაში ასევე სრულად არის მოყვანილი პაპუნა უგრეხელიძის ფეისბუქ პოსტი. ავტორი ჟურნალისტი სტატიის ბოლოს აღნიშნავს რომ „2018 წელს საჯარო რეესტრის ეროვნული სააგენტოს ყოფილი თავმჯდომარე, პაპუნა უგრეხელიძე მისმა ყოფილმა თანამშრომელმა, ეკა მესხიძემ სექსუალურ შევიწროვებაში დაადანაშაულა.“ ყოველივე ზემოაღნიშნულიდან გამომდინარე მკითხველი იღებს ინფორმაციას, რომ სასამართლოს მიერ არ დადასტურდა პაპუნა უგრეხელიძის მხრიდან სექსუალური შევიწროების ფაქტი, რაც არასწორია, სასამართლოს საერთოდ არ უმსჯელია იმ ფაქტზე, მართლაც ჰქონდა თუ არა სექსუალურ შევიწროებას ადგილი პაპუნა უგრეხელიძის მხრიდან. აქვე აღსანიშნავია, რომ სტატია ასახავს მხოლოდ პაპუნა უგრეხელიძის პოზიციას, არ არის მოცემული მეორე მხარის პოზიცია, ჟურნალისტის მცდელობაც არ ჩანს რომ დაკავშირებოდა მეორე მხარეს და მისი პოზიცია მიეწოდებინა მკითხველისთვის, რაც ასევე წარმოადგენს ბალანსის და შესაბამისად ქარტიის პირველი პრინციპის დარღვევას.


3. Exclusivenews.ge, სადავო სტატია „პაპუნა უგრეხელიძე ეკა მესხიძის სექსუალურ შევიწროებაში სასამართლომ უდანაშაულოდ ცნო“, 09 აგვისტო, 2019 წელი.

სადავო სტატიის სათაურში მითითებულ ინფორმაცის, რომ თითქოს სასამართლომ პაპუნა უგრეხელიძე სექსუალურ შევიწროებაში უდანაშაულოდ სცნო, აგრძელებს თავად სტატიის ტექსტიც, სადაც მითითებულია, რომ: „თბილისის საქალაქო სასამართლომ საჯარო რეესტრის ეროვნული სააგენტოს ყოფილი თავმჯდომარე პაპუნა უგრეხელიძე ნაწილობრივ გაამართლა“. სტატიის ბოლოს ჟურნალისტი განმარტავს რომ: „2018 წელს უგრხელიძე მისმა ყოფილამ თანამშრომელმა ეკა მესხიძემ სექსუალურ შევიწროებაში დაადანაშაულა“. მითითებული ინფორმაციით ჟურნალისტი მკითხველს აწვდის ამბავს რომ თითქოს პაპუნა უგრეხელიძის მხრიდან სექსუალური შევიწროების ფაქტი სასამართლოს მიერ არ დადასტურდა, რაც არასწორია, სასამართლოს საერთოდ არ უმსჯელია იმ ფაქტზე, მართლაც ჰქონდა თუ არა სექსუალურ შევიწროებას ადგილი. აქვე აღსანიშნავია, რომ სტატია ასახავს მხოლოდ პაპუნა უგრეხელიძის პოზიციას, არ არის მოცემული მეორე მხარის პოზიცია, ჟურნალისტის მცდელობაც არ ჩანს რომ დაკავშირებოდა მეორე მხარეს და მისი პოზიცია მიეწოდებინა მკითხველისთვის, რაც ასევე წარმოადგენს ბალანსის და შესაბამისად ქარტიის პირველი პრინციპის დარღვევას.


4. ტელეკომპანია იმედის ჟურნალისტები, სადავო სიუჟეტი გადაცემაში ქრონიკა 14:00 საათზე - 09 აგვისტო, 2019 წელი.

სიუჟეტის წარდგენისას წამყვანი ლევან კვატაშიძე აღნიშნავს რომ „[პაპუნა უგრეხელიძე] სასამრთლომ ნაწილობრივ გაამართლა ეკატერინე მესხიძის ხმაურიანი ბრალდებები პაპუნა უგრეხელიძის წინაღმდეგ არ დადასტურდა“ წარდგენის ბოლოს წამყვანი აკონკრეტებს რომ „როგორც ცნობილია 2018 წელს პაპუნა უგრეხელიძე სექსუალურ შევიწროებაში მისმა ყოფილმა თანამშრომელმა დაადანაშაულა“ ამ ორი ფრაზის ერთიანობით აუდიტორიას მიეწოდება ინფორმაცია რომ თითქოს სასამართლომ არ დაადასტურა ეკატერინე მესხიძის ბრალდებები სექსუალურ შევიწროებასთან დაკავშირებით რაც არ შეესაბამება სიმართლეს. იგივე ხაზი გრძელდება სიუჟეტშიც, რომელიც შეიცავს პაპუნა უგრეხელიძესთან ინტერვიუს, რომელიც საუბრობს რომ თითქოს სასამართლომ დაადგინა რომ მის მიერ სექსუალურ შევიწროებას ადგილი არ ჰქონია. მართალია სიუჟეტში არის მეორე მხარის, ეკატერინე მესხიძის ადვოკატის ინტერვიუც, მაგრამ ეს ვერ უზრუნველყოფს ბალანსის დაცვას და მაყურებლისათვის გადამოწმებული ინფორმაციის მიწოდებას, ვინაიდან ადვოკატი საუბრობს საქმის პროცედურულ ნაწილზე და არ ჩანს რომ ჟურნალისტი დაინტერესდა იმით თუ რეალურად რაზე იმსჯელა სასამართლომ და სასამართლოს გადაწყვეტილება მართლა გულისხმობდა თუ არა იმას რომ პაპუნა უგრეხელიძე სექსუალურ შევიწროებასთან დაკავშირებულ ბრალდებებში „გამართლდა“ . ყოველივე აღნიშნულიდან გამომდინარე საბჭო მიიჩნევს რომ დაირღვა ქარტიის პირველი პრინციპი.


5. interpressnews.ge, სადავო სტატია ,,საჯარო რეესტრის ეროვნული სააგენტოს ყოფილი უფროსი - სასამართლომ დაადგინა, რომ სექსუალურ შევიწროებას ადგილი არ ჰქონია და მოპასუხეს ბინძური კამპანიის 5 ტელევიზიაში უარყოფა დაავალა." 09 აგვისტო, 2019 წელი.

სადავო სტატიაში, პაპუნა უგრეხელიძეზე დაყრდნობით მითითებულია, რომ „თბილისის საქალაქო სასამართლომ საჯარო რეესტრის ეროვნული სააგენტოს ყოფილი თავმჯდომარის, პაპუნა უგრეხელიძის სარჩელი დააკმაყოფილა და დაადგინა, რომ მისი მხრიდან ყოფილ თანამშრომელზე, ეკა მესხიძეზე სექსუალურ შევიწროებას ადგილი არ ჰქონია“. როგორც აღინიშნა ეს ინფორმაცია არ შეესაბამებოდა სიმართლეს. სტატიაში ასევე მოცემულია პაპუნა უგრეხელიძის ადვოკატის ინტერვიუ. ამასთან სტატია არ შეიცავს მეორე მხარის პოზიციას, და წარმოადგენს ბალანსის დარღვევას. საბოლოო ჯამში, სტატია მკითხველს აცნობს არასწორ ინფორმაციას, რომ თითქოს სასამართლომ პაპუნა უგრეხელიძე სექსუალურ შევიწროვებაში „უდანაშაულოდ“ ცნო, შესაბამისად არასწორი და გადაუმოწმებელი ინფორმაციის გავრცელებით დაირღვა ქარტიის პირველი პრინციპი.


6. ipress.ge, სადავო სტატია „უგრეხელიძე: მესხიძეს დაევალა 5 ტელეკომპანიაში საჯაროდ უარყოს ცრუ ბრალდება სექსუალურ შევიწროებაზე", 09 აგვისტო, 2019 წელი.

სტატიაში მტკიცებით ფორმაში მითითებულია არასწორი ინფორმაცია, რომ „თბილისის საქალაქო სასამართლომ საჯარო რეესტრის ეროვნული სააგენტოს ყოფილი თავმჯდომარე პაპუნა უგრეხელიძე ძალადობასა და სექსუალურ შევიწროვებაში უდანაშაულოდ სცნო“. აღნიშნულიდან და იქიდან გამომდინარე რომ სტატია არ შეიცავს მეორე მხარის პოზიციას ჟურნალისტის მიერ მოხდა ქარტიის პირველი პრინციპის დარღვევა. როგორც აღინიშნა სხდომას ესწრებოდა სადავო სტატიის ავტორი ჟურნალისტი ირმა მესხია რომელმაც აღნიშნა რომ მან სცადა ინფორმაციის გადამოწმება საქართველოს ახალგაზრდა იურისტთა ასოციაციაში [საია], რომელიც იცავდა ეკატერინე მესხიძის ინტერესებს, მაგრამ მცდელობის მომენტისათვის მან პასუხი ვერ მიიღო. ხოლო მას შემდეგ რაც საიამ თავის პოზიცია გამოაქვეყნა,  მედია საშუალებამ განცხადება  უცვლელი სახით განათავსა  საკუთარ ვებ გვერდზე. საბჭოს მიერ მოკვლეული იქნა რომ:

• სადავო სტატია Ipress.ge ზე განთავსდა 9 აგვისტოს 12:38 წუთზე.
• სადავო სტატიის გამოქვეყნებამდე დაახლოებით 20 წუთით [12:12 წუთზე] ადრე სიას პოზიცია უკვე საჯაროდ იყო გამოქვეყნებული.
• საიას პოზიცია Ipress.ge ზე დაიდო დაახლოებით 2 საათის შემდეგ, 14:06 წუთზე.
• მიუხედავად იმისა რომ ჟურნალისტისათვის უკვე ცნობილი იყო 12:38 წუთზე გამოქვეყნებული ინფორმაციის ფაქტობრივი უზუსტობების შესახებ, მას სტატია არ შეუსწორებია, და სიას განცხადება ცალკე განათავსა და შესაბამისად მკითხველი რომელიც მხოლოდ სადავო სტატიას გაეცნობოდა, ისევ არასწორ ინფორმაციას მიიღებდა.

ყოველივე აღნიშნულიდან გამომდინარე ქარტიის საბჭო მიიჩნევს რომ ადგილი ჰქონდა ქარტიის პირველი პრინციპის დარღვევას.


7. gurianews.com, სადავო სტატია „,სასამართლომ პაპუნა უგრეხელიძე ძალადობასა და სექსუალურ შევიწროვებაში უდანაშაულოდ სცნო", 09 აგვისტო, 2019 წელი.

სადავო სტატიის ტექსტი იმეორეს სათაურში მითითებულ არასწორ ინფორმაციას, რომ „სასამართლომ პაპუნა უგრეხელიძე ძალადობასა და სექსუალურ შევიწროვებაში უდანაშაულოდ სცნო. თბილისის საქალაქო სასამართლომ საჯარო რეესტრის ეროვნული სააგენტოს ყოფილი თავმჯდომარე პაპუნა უგრეხელიძე ნაწილობრივ გაამართლა“. ქარტიის საბჭოს მიერ დადგენილი იქნა რომ სასამართლოს საერთოდ არ უმსჯელია იმ ფაქტზე, მართლაც ჰქონდა თუ არა სექსუალურ შევიწროებას ადგილი პაპუნა უგრეხელიძის მიერ. ასევე სტატია შეიცავს მხოლოდ პაპუნა უგრეხელიძის პოზიციას, არ არის მოცემული მეორე მხარის კომენტარი და ჟურნალისტის მცდელობაც არ ჩანს რომ დაკავშირებოდა მეორე მხარეს და მისი პოზიცია მიეწოდებინა მკითხველისთვის. ყოველივე აღნიშნულიდან გამომდინარე ჟურნალისტის მიერ დაირღვა ქარტიის პირველი პრინციპი.


8. Marshalpress, სადავო სტატია ,,სასამართლომ პაპუნა უგრეხელიძე ძალადობასა და სექსუალურ შევიწროვებაში უდანაშაულოდ ცნო" 09 აგვისტო, 2019 წელი.

9. Newposts.ge, სადავო სტატია ,,ძალადობა და სექსუალური შევიწროვება - სასაამართლომ პაპუნა უგრეხელიძე უდანაშაულოდ სცნო".

ზემოაღნიშნულ ორივე სადავო სტატიაში მითითებულია რომ „თბილისის საქალაქო სასამართლომ საჯარო რეესტრის ეროვნული სააგენტოს ყოფილი თავმჯდომარე პაპუნა უგრეხელიძე ძალადობასა და სექსუალურ შევიწროვებაში უდანაშაულოდ ცნო“ როგორც არა ერთხელ აღინიშნა სადავო სტატიებში მითითებული ინფორმაცია არ შეესაბამოდა სიმართლეს, მეტიც, არ იყო გადამოწმებული მეორე მხარესთან, შესაბამისად დაირღვა ქარტიის პირველი პრინციპი.


10. Caucasus business week, სადავო სტატია ,,The court acquitted Papuna Ugrekhelidze of Abuse and Sexual Harassment".

სადავო სტატიაში აღნიშნული იყო რომ „Tbilisi City court satisfied 5 out of 6 claims of Papuna Ugrekhelidze, the former Chairman of the National Agency of Public Registry (NAPR) and ruled that Ekaterine Meskhidze did not suffer any abuse or harassment at work [თბილისის საქალაქო სასამართლომ საჯარო რეესტრის ეროვნული სააგენტოს ყოფილი თავმჯდომარის პაპუნა უგრეხელიძის 6 მოთხოვნიდან 5 დააკმაყოფილა და დაადგინა რომ ეკატერინე მესხიძეზე არ განხორციელებულა სექსუალური შევიწროება]. ინფორმაცია არასწორია, სასამართლოს საერთოდ არ უმსჯელია სექსუალური შევიწროების ფაქტზე, შესაბამისად ვერ დაადგენდა სექსუალური შევიწროება განხორციელდა თუ არა. ასევე სტატია არ შეიცავს მეორე მხარის პოზიციას, რაც წარმოადგენს ბალანსის დარღვევას. სტატიაში ,,The court acquitted Papuna Ugrekhelidze of Abuse and Sexual Harassment" დაირღვა ქარტიის პირველი პრინციპი.


11. Liberali.ge, სადავო სტატია ,,პაპუნა უგრეხელიძემ, რომელსაც სექსუალურ შევიწროებაში ადანაშაულებდნენ, დავის პირველი რაუნდი მოიგო". 09 აგვისტო, 2019 წელი.

სხვა სადავო სტატიებისაგან განსხვავებით Liberali.ge სტატიაში მითითებული იყო ორივე მხარის პოზიცია, სადაც ეკატერინე მესხიძის უფლებადამცველი აღნიშნავდა რომ „სასამართლო არ განიხილავდა პაპუნა უგრეხელიძემ განახორციელა თუ არა სექსუალური შევიწროება. აღნიშნული გარემოება უკვე დადგენილია სახალხო დამცველის მიერ, რაც გასაჩივრებას არ ექვემდებარება“. მაგრამ ქარტიის საბჭო პრობლემურად მიიჩნევს სტატიის სათაურს.

სადავო სტატიის სათაური ,,პაპუნა უგრეხელიძემ, რომელსაც სექსუალურ შევიწროებაში ადანაშაულებდნენ, დავის პირველი რაუნდი მოიგო" მკითხველს აწვდის ინფორმაციას რომ თითქოს სექსუალურ შევიწროებასთან დაკავშირებული დავის პირველი რაუნდი მოიგო პაპუნა უგრეხელიძემ, რომელი ინფორმაციაც იყო არასწორი და ეს თავად სტატიის შინაარსშიც ჩანდა, შესაბამისად საბჭო მიიჩნევს რომ არაზუსტი, შეცდომაში შემყვანი და მანიპულაციური სათაურის გამოყენებით დაირღვა ქარტიის პირველი პრინციპი.

საბჭომ საქმეში „ანა გაბელაია მართა ლაბაძისა და Reportiori.ge-ს, kvira.ge-ის, digest.pia.ge-ს არაიდენტიფიცირებული ჟურნალისტების წინააღმდეგ [2018 წელი], აღნიშნა რომ



12. 2020news, სადავო სტატია ,,სასამართლომ პაპუნა უგრეხელიძე ძალადობასა და სექსუალურ შევიწროვებაში უდანაშაულოდ სცნო". 09 აგვისტო, 2019 წელი.


სათაურის მსგავსად სადავო სტატიის ტექსტითაც არასწორი ინფორმაცია გავრცელდა რომ „საქალაქო სასამართლომ 6 სასარჩელო მოთხოვნიდან 5 დააკმაყოფილა და დაადგინა, რომ ეკატერინე მესხიძის მიმართ ძალადობასა და სექსუალურ შევიწროვებას ადგილი არ ჰქონია“. როგორც უკვე აღინიშნა ეს ინფორმაცია არ შეესაბამებოდა სიმართლეს, ასევე სადავო სტატია არ შეიცავდა მეორე მხარის პოზიციას და ეყრდნობოდა მხოლოდ პაპუნა უგრეხელიძის, და როგორც აღმოჩნდა მცდარ ინფორმაციას, რაც იწვევს ქარტიის პირველი პრინციპის დარღვევას.


13. infopostalioni.com, სადავო სტატია ,,სასამართლომ პაპუნა უგრეხელიძე ძალადობასა და სექსუალურ შევიწროვებაში უდანაშაულოდ სცნო“. 09 აგვისტო, 2019 წელი.


სადავო სტატიაში აღნიშნულია რომ „თბილისის საქალაქო სასამართლომ საჯარო რეესტრის ეროვნული სააგენტოს ყოფილი თავმჯდომარე პაპუნა უგრეხელიძე გაამართლა“. ხოლო მკითხველისათვის იმის საილუსტრაციოდ თუ რაში „გამართლდა“ პაპუნა უგრეხელიძე, სტატიაში მითითებულია რომ იგი ყოფილმა თანამშრომელმა ეკა მესხიძემ სექსუალურ შევიწროებაში დაადანაშაულა. ყოველივე აღნიშნულიდან გამომდინარე დგინდება რომ მედია საშუალების მიერ გავრცელდა არასწორი, დაუბალანსებელი, გადაუმოწმებელი ინფორმაცია რამაც გამოიწვია ქარტიის პირველი პრინციპის დარღვევა.


14. ტელეკომპანია „ობიექტივი“, ნიკოლოზ მჟავანაძის საავტორო გადაცემა „სამოქალაქო საზოგადოება“, 30 აგვისტო, 21:30 ჟურნალისტი ნიკოლოზ მჟავანაძე, სადავო პრინციპი - 1.

ტელეკომპანია „ობიექტივში“, ნიკოლოზ მჟავანაძის საავტორო გადაცემაში, წამყვანმა ისაუბრა სასამართლო დავაზე პაპუნა უგრეხელიძესა და ეკატერინე მესხიძეს შორის, სადაც აღნიშნა რომ „ის ბრალდებები რომელიც იყო მის მიმართ, ყველა ამ ბრალდებასთან [იგულისხმება ბრალდება სექსუალურ შევიწროებასთან დაკავშირებით] დაკავშირებით იმსჯელა სასამართლომ და ამ მესხიძეს რომელიც ადანაშაულებდა ამ ადამიანს დაავალა ამ ცნობების უარყოფა“ საბჭოს მიერ დადგენილი ფაქტობრივი გარემოებების თანახმად სასამართლოს არ უმსჯელია სექსუალური შევიწროებასთან დაკავშირებით, შესაბამისად ჟურნალისტის მიერ გაჟღერებული ინფორმაცია იყო არასწორი. ამასთან გადაცემა შეიცავს პაპუნა უგრეხელიძესთან ინტერვიუს, წამყვანი შემდეგ თემას აგრძელებს მოწვეულ სტუმრებთან ერთად და არც ეტაპზე არ ჩანს ჟურნალისტის მცდელობაც კი რომ ინფორმაცია გადაემოწმებინა მეორე მხარესთან, რაც ასევე იწვევს ქარტიის პირველი პრინციპის დარღვევას.


შენიშვნა: საბჭოს სამდივნოსთან კომუნიკაციის დროს რამდენიმე მოპასუხე მედია საშუალებამ მიუთითა, რომ ისინი ინფორმაციის გამოქვეყნებისას დაეყრდნენ სხვა მედია საშუალებას, რაც მათ ათავისუფლებდა სარედაქციო პასუხისმგებლობისაგან. ქარტიის საბჭო კიდევ ერთხელ აღნიშნავს რომ სხვა მედიის, როგორც წყაროზე მითითება არც ერთ შემთხვევაში არ ათავისუფლებს მედიასაშუალებას თავად იზრუნოს აუდიტორიისათვის ზუსტი ინფორმაციის მიწოდებაზე, და ყველა ესეთი მედია საშუალება ეთიკური ვალდებულებების დაცვის მიზნით მოვალე იყო გადაემოწმებინა სხვა მედია საშუალების [ანუ წყაროს] მიერ გავრცელებული ინფორმაცია. უცვლელი სახით მასალის კოპირებით კი მათ პირველწყარო მედია საშუალების მსგავსად ვერ შეასრულეს ეთიკური ვალდებულებები.


ქარტიის მე-5 პრინციპის თანახმად “მედია ვალდებულია, შეასწოროს გამოქვეყნებული არსებითად არაზუსტი ინფორმაცია, რომელსაც შეცდომაში შეჰყავს საზოგადოება”. ქარტიის საბჭოს განმცხადებელმა წარმოუდგინა მტკიცებულებები, რომ მათ შესწორების მოთხოვნით მიმართეს შემდეგ მედია საშუალებებს: ტელეკომპანია იმედი, interpressnews.ge, ipress.ge, gurianews.com, Marshalpress, Newposts.ge, Caucasus business week, Liberali.ge, 2020news, infopostalioni.com. აღნიშნული მედია საშუალებებიდან არც ერთს არ შეუსწორებია ინფორმაცია ეთიკური ჟურნალისტიკისათვის დადგენილი წესით, შესაბამისად დაირღვა მე-5 პრინციპი. ცალკე აღსანიშნავია infopostalioni.com, რომელმაც ქარტიის საბჭოს აცნობა, რომ ეკატერინე მესხიძის პრეტენზიის შემდეგ მათ სადავო სტატია წაშალეს. საბჭო ხაზს უსვამს რომ არასწორი ინფორმაციის წაშლა არ წამოადგენს შესწორებას და ეთიკური ვალდებულებებისაგან არ ათავისუფლებს ჟურნალისტს: 

• მასალა სრულად მხოლოდ უკიდურეს შემთხვევაში შეიძლება წაიშალოს. მაგალითად მაშინ, როდესაც საჯარო ინტერესის არარსებობის შემთხვევაში ის ზიანს აყენებს, ლახავს სხვათა უფლებებს და განსაკუთრებით უხეშად არღვევს ეთიკურ სტანდარტებს.
• მასალა შესწორების ნაცვლად როგორც წესი, მაშინ შეიძლება წაიშალოს, როდესაც მხოლოდ თქვენ ხართ ინფორმაციის გამავრცელებელი ერთადერთი ღია წყარო. თუკი ინფორმაცია სხვების მიერაც არის გავრცელებული, მაშინ ჩამოხსნის ნაცვლად იმავე ბმულზე შესწორება სჯობს.

• მასალის წაშლის შემთხვევაში სასურველია რედაქციამ ახსნას ამ გადაწყვეტილების მიზეზი.
• თუკი მომდევნო დღეებში გამოიკვეთა მნიშვნელოვანი დეტალები, რაც არსობრივად ცვლის წინა დღეს გავრცელებულ ინფორმაციას, რომელსაც შეცდომაში შეჰყავს აუდიტორია, უმჯობესია ცალკე მომზადდეს ახალი მასალა, უკვე გამოქვეყნებულ სტატიაში კი ცხადად მიეთითოს ბმული და გაუკეთდეს შესაბამისი წარწერა ახლად გამოვლენილი გარემოების შესახებ.

სარეზოლუციო ნაწილი:

ყოველივე ზემოაღნიშნულიდან გამომდინარე:

ქარტიის პირველი პრინციპი დაარღვიეს: 

1. კვირის პალიტრის არაიდენტიფიცირებულმა ჟურნალისტმა.
2. Ambebi.ge - ის არაიდენტიფიცირებულმა ჟურნალისტმა.
3. Exclusivenews.ge -ის არაიდენტიფიცირებულმა ჟურნალისტმა.
4. ტელეკომპანია იმედის არაიდენტიფიცირებულმა ჟურნალისტმა და წამყვანმა ლევან კვატაშიძემ.
5. Interpressnews.ge - ის არაიდენტიფიცირებულმა ჟურნალისტმა.
6. Ipress.ge- ის ჟურნალისტმა ირმა მესხიამ.
7. Gurianews.com - ის არაიდენტიფიცირებულმა ჟურნალისტმა.
8. Marshalpress -ის არაიდენტიფიცირებულმა ჟურნალისტმა.
9. Newposts.ge - -ის არაიდენტიფიცირებულმა ჟურნალისტმა.
10. Caucasus Business week -ის არაიდენტიფიცირებულმა ჟურნალისტმა.
11. Liberali.ge - ის არაიდენტიფიცირებულმა ჟურნალისტმა.
12. 2020news -ის არაიდენტიფიცირებულმა ჟურნალისტმა.
13. Infopostalioni.com -ის არაიდენტიფიცირებულმა ჟურნალისტმა.
14. ტელეკომპანია „ობიექტივის“ ჟურნალისტმა ნიკოლოზ მჟავანაძემ.

ქარტიის მე-5 პრინციპი დაარღვიეს:

1. ტელეკომპანია იმედის არაიდენტიფიცირებულმა ჟურნალისტმა და წამყვანმა ლევან კვატაშიძემ.
2. Interpressnews.ge - ის არაიდენტიფიცირებულმა ჟურნალისტმა.
3. Ipress.ge- ის ჟურნალისტმა ირმა მესხიამ.
4. Gurianews.com - ის არაიდენტიფიცირებულმა ჟურნალისტმა.
5. Marshalpress -ის არაიდენტიფიცირებულმა ჟურნალისტმა.
6. Newposts.ge - -ის არაიდენტიფიცირებულმა ჟურნალისტმა.
7. Caucasus Business week -ის არაიდენტიფიცირებულმა ჟურნალისტმა.
8. Liberali.ge - ის არაიდენტიფიცირებულმა ჟურნალისტმა. 
9. 2020news -ის არაიდენტიფიცირებულმა ჟურნალისტმა.
10. Infopostalioni.com -ის არაიდენტიფიცირებულმა ჟურნალისტმა.

20 დეკემბერი 2019 წელი


საქმე N  340 

საბჭოს თავმჯდომარე: ნანა ბიგანიშვილი

საბჭოს წევრები: ირმა ზოიძე, ლაურა გოგოლაძე, გიორგი სულაძე, გელა მთივლიშვილი, კამილა მამედოვა.

განმცხადებელი: დავით სონღულაშვილი

მოპასუხე: რუსუდან ჯაბანაშვილი

აღწერილობითი ნაწილი

საქართველოს ჟურნალისტური ეთიკის ქარტიის საბჭოს განცხადებით მომართა დავით სონღულაშვილმა რომელიც მიიჩნევდა რომ 11 ნოემბერს, ტელეკომპანია „მთავარის“ გადაცემაში "მთავარი 9 საათზე“ რუსუდან ჯაბანაშვილის ავტორობით გასულ სიუჟეტში დაირღვა ქარტიის პირველი და მე-5 პრინციპი.

საქმის განხილვას არ დასწრებია განმცხადებელი და მოპასუხე ჟურნალისტი, რომელსაც არც საპასუხო პოზიცია წარმოუდგენია.

სამოტივაციო ნაწილი 

ქარტიის პირველი პრინციპის მიხედვით „ჟურნალისტმა პატივი უნდა სცეს სიმართლეს და საზოგადოების უფლებას – მიიღოს ზუსტი ინფორმაცია“. სიუჟეტი ძირითადად ეხებოდა თბილისის საკრებულოს წევრს ირაკლი ზარქუას, რომელსაც ოპოზიციური პარტიის წარმომადგენელი კორუფციულ გარიგებებში ადანაშაულებდა და მიიჩნევდა, რომ ირაკლი ზარქუას ოჯახის წევრს 700 000 ლარად ღირებული ტერიტორია თბილისის მერიამ 1 ლარად უკანონოდ გადასცა. სიუჟეტის ბოლოს ჟურნალისტი აღნიშნავს რომ „ტერიტორიაზე, რომელიც მერიისაგან ირაკლი ზარქუას ოჯახმა სიმბოლურად, ერთ ლარად მიიღო, მალე სავაჭრო ცენტრი აშენდება, ამ კომპანიის უკან ქართული ოცნების დეპუტატი დავით სონღულაშვილი დგას, სანდო წყარომ მთავარ არხს უთხრა რომ სონღულაშვილმა ირაკლი ზარქუას ოჯახისაგან მიწა 2 000 000 იყიდა“ განმცხადებელი სადავოდ სწორედ ამ ეპიზოდს თვლიდა. ქარტიის საბჭოს პოზიციით გავრცელებული ინფორმაცია გადაუმოწმებელია და ეყრდნობა მხოლოდ ერთ კონფიდენციალურ წყაროს. ჟურნალისტს არ უცდია კომენტარი მიეღო დავით სონღულაშვილისაგან/მასთან გადაემოწმებინა ინფორმაცია. გარდა ამისა, ჟურნალისტს შეეძლო რომ საჯაროდ ხელმისაწვდომ წყაროში [საჯარო რეესტრში] გადაემოწმებინა ინფორმაცია, რომელიც მას კონფიდენციალურმა წყარომ მიაწოდა. კერძოდ, გადაემოწმებინა მიწის ნაკვეთის ფასი და ახალი მყიდველის/მესაკუთრის კავშირი სონღულაშვილთან, როგორც სიუჟეტიდან ჩანს ჟურნალისტმა ეს ძალისხმევაც არ გასწია რომ პატივი ეცა საზოგადოების უფლებისთვის - მიიღოს გადამოწმებული ინფორმაცია და მხოლოდ დაუბალანსებელი, ერთ წყაროზე დარყდნობით, გადაუმოწმებელი ინფორმაცია გაავრცელა, რითაც დაირღვა ქარტიის პირველი პრინციპი.

ქარტიის მე-5 პრინციპის თანახმად “მედია ვალდებულია, შეასწოროს გამოქვეყნებული არსებითად არაზუსტი ინფორმაცია, რომელსაც შეცდომაში შეჰყავს საზოგადოება”. განმცხადებელმა მიუთითა რომ „ოფიციალური წერილისა და ასევე ელექტრონული ფოსტით საშუალებით მივმართე ტელეკომპანია "მთავარი არხის" ეთიკის საბჭოს იმ მიზნით, რომ შეესწორებინათ გამოქვეყნებული არსებითად არაზუსტი ინფორმაცია, რომელსაც შეცდომაში შეჰყავს საზოგადოება, თუმცა მათი მხრიდან აღნიშნულის გამოსწორება არ მომხდარა“ აღნიშნული მიმართვის დამადასტურებელი მტკიცებულებები განმცხადებელს არ წარმოუდგენია ქარტიის საბჭოსთვის, შესაბამისად მე-5 პრინციპის დარღვევა არ დადგინდა.

სარეზოლუციო ნაწილი

ყოველივე ზემოაღნიშნულიდან გამომდინარე:

1. რუსუდან ჯაბანაშვილმა დაარღვია ქარტიის პირველი პრინციპი.
2. რუსუდან ჯაბანაშვილს არ დაურღვევია ქარტიის მე-5 პრინციპი.

22 სექტემბერი 2019 წელი

საქმე N 308

საბჭოს თავმჯდომარე: ნანა ბიგანიშვილი

საბჭოს წევრები: მაია მერკვილაძე, ირმა ზოიძე, ლაურა გოგოლაძე, ლიკა ზაკაშვილი, გელა მთივლიშვილი.

განმცხადებელი: ჟურნალისტიკის რესურსცენტრი

მოპასუხე: რატი ხვისტანი

აღწერილობითი ნაწილი

საქართველოს ჟურნალისტური ეთიკის ქარტიის საბჭოს განცხადებით მომართა ჟურნალისტიკის რესურსცენტრმა, რომელიც მიიჩნევდა რომ საქართველოს საზოგადოებრივი მაუწყებლის ,,პირველი არხის“ საინფორმაციო პროგრამა ,,მოამბის“ 16 აგვისტოს მთავარ საინფორმაციო გამოშვებაში, 21:21-ზე გადაცემულ რეპორტაჟში დაირღვა ქარტიის პირველი, მე-5 და მე-11 პრინციპი. რეპორტაჟი წარადგინა და შესაბამისად მოპასუხე ჟურნალისტად განისაზღვრა საზოგადოებრივი მაუწყებლის ჟურნალისტი - რატი ხვისტანი.

განცხადების განხილვას დაესწრო განმცხადებლის წარმომადგენელი, მოპასუხე ჟურნალისტი სხდომას არ დასწრებია და არც შეპასუხება არ წარმოუდგენია.


სამოტივაციო ნაწილი: 


ქარტიის პირველი პრინციპი “ჟურნალისტმა პატივი უნდა სცეს სიმართლეს და საზოგადოების უფლებას – მიიღოს ზუსტი ინფორმაცია". სადავო რეპორტაჟი იყო საზოგადოებრივი მაუწყებლის გამოხმაურება ჟურნალისტიკის რესურსცენტრის მიერ მომზადებულ საგამოძიებო ფილმზე ,,რეკლამის ეფექტი საზოგადოებრივ მაუწყებელზე“ [შემდგომ „საგამოძიებო ფილმი“].

სადავო სიუჟეტი საგამოძიებო ფილმს აღწერს როგორც ,,მორიგი დეზინფორმაციის კამპანია პირველი არხის წინააღმდეგ“, წარმდგენი რატი ხვისტანი ასევე სრულად აჟღერებს საზოგადოებრივი მაუწყებლის განცხადების ტექსტს, სადაც მითითებულია რომ საგამოძიებო ფილმით „სახეზე გვაქვს პირველი არხის, მისი საქმიანობის შესახებ ფაქტების მიზანმიმართული დამახინჯება და მათი ინტერპრეტაცია, რაც მიზნად ისახავს საზოგადოების შეცდომაში შეყვანას, მსგავსი შინაარსის პროდუქცია გამოუსწორებელ ზიანს აყენებს საზოგადოებრივი მაუწყებლის რეპუტაციას. ფილმი აგებულია სრულიად დაუსაბუთებელ, ხშირად ურთიერთგამომრიცხავ ვარაუდებსა, ასევე გაყალბებულ ფაქტებზე და ფილმის ავტორები მათზე დაყრდნობით აკეთებენ სრულიად ალოგიკურ და მთლიანად ტყუილის შემცველ დასკვნებს“.


იმის პარალელურად რომ საგამოძიებო ფილმი მოხსენიებულია როგორც გაყალბებული, დაუსაბუთებული, ურთიერთგამომრიცხავი, სიუჟეტი არ შეიცავს ფილმის იმ ეპიზოდებს რომელიც საზოგადოებრივი მაუწყებლის აზრით არის არასწორი და ყალბი, ასევე არ არის მეორე მხარის [საგამოძიებო ფილმის ავტორების] კომენტარი, რომ მათ პასუხი გაეცათ ბრალდებებზე. რა თქმა უნდა ერთის მხრივ საზოგადოებრივი მაუწყებელი არის მხარე, რომელზეც მომზადდა საგამოძიებო ფილმი, მაგრამ მეორეს მხრივ, რაც ძალიან მნიშვნელოვანია, საზოგადოებრივი მაუწყებელი არის მედია, რომლის ვალდებულებაა პატივი სცეს საზოგადოების უფლებას, მიიღოს ზუსტი ინფორმაცია, რაც თავის თავში მინიმუმ გულისხმობს იმას, რომ წარმოდგენილი იქნას ყველა მხარის პოზიცია. სადავო სიუჟეტში საზოგადოებრივმა მაუწყებელმა უგულებელყო ეს ეთიკურ ვალდებულება, მაყურებელს არ აცნობა ფილმის შინაარსი, არ უზრუნველყო ფილმის ავტორების პოზიციის ასახვა და მაყურებელს მიაწოდა მხოლოდ ცალმხრივი, საკუთარი პოზიციის ამსახველი ინფორმაცია. მაყურებლისათვის უცნობი რჩებოდა საერთოდ რომელ ფილმზე და რა ინფორმაციაზე იყო საუბარი, რომელსაც საზოგადოებრივი მაუწყებელი უწოდებდა როგორც „ყალბს“, „შეცდომაში შემყვანს“. მედია ზუსტად იმით განსხვავდება სხვა ინფორმაციის გამავრცელებელი წყაროებიდან ან მხარეებისაგან, რომ მიუხედავად იმისა რომ კონკრეტულ ამბავში შეიძლება თავად იყოს მხარე, მაინც ყოველთვის უნდა გაითვალისწინოს მისი ეთიკური ვალდებულებები, მედიის როგორც დაბალანსებული და გადამოწმებული ინფორმაციის მიმწოდებელი წყაროს ფუნქცია, ამბის მიმართ გადალახოს სუბიექტური დამოკიდებულებები და ეთიკური სტანდარტების დაცვით მიაწოდოს მაყურებელს ინფორმაცია.


ქარტიის მეხუთე პრინციპი „მედია ვალდებულია, შეასწოროს გამოქვეყნებული არსებითად არაზუსტი ინფორმაცია, რომელსაც შეცდომაში შეჰყავს საზოგადოება“. სადავო სიუჟეტის გამოქვეყნების შემდეგ, 2019 წლის 19 აგვისტოს, ჟურნალისტიკის რესურს ცენტრმა გაავრცელა განცხადება, სადაც სრულად უპასუხა ფილმთან დაკავშირებით საზოგადოებრივი მაუწყებლის მიერ 2019 წლის 16 აგვისტოს გაჟღერებულ ბრალდებებს. დასტურდება რომ აღნიშნული შეპასუხება ცნობილი გახდა საზოგადოებრივი მაუწყებლისათვის, მაგრამ მათ არა თუ არა გაასწორეს 2019 წლის 16 აგვისტოს გასული სიუჟეტი, ამავე თემაზე 2019 წლის 29 აგვისტოს მომზადებულ სიუჟეტშიც კი არ მიაწოდეს მაყურებელს ჟურნალისტიკის რესურს ცენტრის კომენტარი/განცხადება. ყოველივე აღნიშნულიდან გამომდინარე ცალსახაა, რომ მედიამ არ შეასწორა არაზუსტი ინფორმაცია. ყოველგვარი ეჭვის გამოსარიცხად საბჭო განმარტავს რომ არაზუსტ ინფორმაციად ქარტიის საბჭოს პრაქტიკის თანახმად ასევე ითვლება ის ინფორმაცია, რომელიც არ იყო სათანადო წესით გადამოწმებული, არ იყო ასახული მეორე მხარის პოზიცია.

ქარტიის მე-11 პრინციპი „ჟურნალისტმა უმძიმეს პროფესიულ დანაშაულად უნდა მიიჩნიოს შემდეგი ქმედებები: ფაქტის განზრახ დამახინჯება“.  ამ კონკრეტულ შემთხვევაში ქარტიის საბჭომ ვერ მიიღო გადაწყვეტილება. ააიპ საქართველოს ჟურნალისტური ეთიკის ქარტიის საქმის წარმოების წესის [პუნქტი 4.7] თანახმად: „თუ კონკრეტულ გადაწყვეტილებას [პრინციპის დარღვევა ან არ დარღვევა] მხარი არ დაუჭირა მინიმუმ 5 წევრმა, გადაწყვეტილება ვერ იქნება მიღებული და ქვეყნდება სხდომის ოქმი, სადაც მიეთითება როგორც დარღვევის დადგენის მომხრე, ისე მოწინაღმდეგე საბჭოს წევრთა არგუმენტები“. მე-11 პრინციპის ჭრილში, პრინციპის დარღვევას ან არ დარღვევას მხარი არ დაუჭირა 5 წევრმა და შესაბამისად საბჭომ ვერ მიიღო გადაწყვეტილება ფაქტის გაზრახ დამახინჯებასთან დაკავშირებით. საბჭოს წევრთა ნაწილმა მიიჩნია რომ განზრახვას ადგილი არ ჰქონდა და მეორე მხარის პოზიციის გარეშე ინფორმაციის გავრცელება გამოიწვია საზოგადოებრივი მაუწყებლის მიერ თავისი როლის და დანიშნულების არასწორად აღქმამ, რადგან ჩათვალეს რომ ამ ამბავში ისინი წარმოადგენდნენ მხოლოდ მხარეს და არ გაითვალისწინეს მათი, როგორც მედიის სტატუსი და დანიშნულება, ასევე ყურადღება მიაქციეს იმ ფაქტს, რომ ამ დროისთვის [16 აგვისტო] არ იყო გამოქვეყნებული ჟურნალისტიკის რესურს ცენტრის საპასუხო განცხადება. ხოლო საბჭოს სხვა წევრების აზრით, სწორედ ის გარემოება, რომ საზოგადოებრივმა მაუწყებელმა სიუჟეტი მოამზადა როგორ დაინტერესებულმა/სუბიექტურმა მხარემ, ადასტურებდა განზრახვას.

სარეზოლუციო ნაწილი:

ყოველივე ზემოაღნიშნულიდან გამომდინარე:

1. რატი ხვისტანმა დაარღვია ქარტიის 1 და მე-5 პრინციპი.
2. მე-11 პრინციპზე გადაწყვეტილება ვერ იქნა მიღებული.

22 სექტემბერი 2019 წელი

საქმე N 324

საბჭოს თავმჯდომარე: ნანა ბიგანიშვილი

საბჭოს წევრები: მაია მერკვილაძე, ირმა ზოიძე, ლაურა გოგოლაძე, ლიკა ზაკაშვილი, გელა მთივლიშვილი.

განმცხადებელი: ჟურნალისტიკის რესურსცენტრი

მოპასუხე: თამთა სანიკიძე, ქეთი ქაშაკაშვილი

აღწერილობითი ნაწილი

საქართველოს ჟურნალისტური ეთიკის ქარტიის საბჭოს განცხადებით მომართა ჟურნალისტიკის რესურსცენტრმა, რომელიც მიიჩნევდა რომ საქართველოს საზოგადოებრივი მაუწყებლის ,,პირველი არხის“ საინფორმაციო პროგრამა ,,მოამბის“ 2019 წლის 29 აგვისტოს მომზადებულ სიუჟეტში დაირღვა ქარტიის პირველი, მე-5 და მე-11 პრინციპი. მოპასუხე ჟურნალისტებად განისაზღვრნენ წამყვანი თამთა სანიკიძე [ქარტიის პირველი პრინციპი] და სიუჟეტის ავტორი ქეთი ქაშაკაშვილი [პირველი, მე-5 და მე-11 პრინციპი].

განცხადების განხილვას დაესწრო განმცხადებლის წარმომადგენელი, მოპასუხე ჟურნალისტები სხდომას არ დასწრებიან და არც შეპასუხება არ წარმოუდგენიათ.


სამოტივაციო ნაწილი:

ქარტიის პირველი პრინციპი “ჟურნალისტმა პატივი უნდა სცეს სიმართლეს და საზოგადოების უფლებას – მიიღოს ზუსტი ინფორმაცია“. სადავო სიუჟეტი ეხებოდა საზოგადოებრივი მაუწყებლის გამოხმაურებას ჟურნალისტიკის რესურსცენტრის მიერ მომზადებულ საგამოძიებო ფილმზე ,,რეკლამის ეფექტი საზოგადოებრივ მაუწყებელზე“ [შემდგომ „საგამოძიებო ფილმი“], კონკრეტულად კი ამ ფილმის განხილვას საზოგადოებრივი მაუწყებლის სამეურვეო საბჭოს მიერ.

ქეთი ქაშაკაშვილის ნაწილში: სიუჟეტის ავტორი ჟურნალისტი აღნიშნავს, რომ საგამოძიებო ფილმი განიხილა საზოგადოებრივი მაუწყებლის სამეურვეო საბჭომ და დაადგინა რომ ფილმში მითითებული გარემოებები საზოგადოებრივი მაუწყებლის შესახებ არასწორია და ადგილი ჰქონდა დოკუმენტების მცდარ ინტერპრეტაციას. მოყვანილია საზოგადოებრივი მაუწყებლის დირექტორის ფრაზა, რომ საგამოძიებო ფილმი სიცრუეზეა აგებული, რომ ინფორმაციის მიზანმიმართულად გაყალბება ხდება, რომ „ყველაფერი არის ტყუილი“, სადავო სიუჟეტში მოცემულია საზოგადოებრივი მაუწყებლის დეტალური განმარტება, თუ რას და რატომ თვლის ფილმში არასწორ ინფორმაციად. ამასთან აღსანიშნავია, რომ მოყვანილია მხოლოდ კონკრეტული ეპიზოდები საგამოძიებო ფილმიდან, ისიც ტექსტური სახით, რაც აჩენს იმის ალბათობას, რომ კონტექსტი შეიძლება სხვა იყო ან ფილმის სხვა ნაწილები ამ ინფორმაციას ავსებდეს ან აზუსტებდეს. ყოველივე აღნიშნულის პარალელურად სადავო სიუჟეტი არ შეიცავს მეორე მხარის, საგამოძიებო ფილმის ავტორების კომენტარს. სიუჟეტის ავტორი ფილმში აღნიშნავს, რომ „კომენტარის გაკეთება ფილმის ავტორს ვთხოვეთ, მაგრამ მან უარი განაცხადა“, ამასთან დაკავშირებით განმცხადებელმა მიუთითა რომ „[ფრაზით] ფილმის ავტორმა უარი თქვა ინტერვიუზე, რითაც შეცდომაში შეყავს [ჟურნალისტს] მაყურებელი. ფილმის ავტორი არ იმყოფებოდა თბილისში, სადაც მას სთხოვეს ინტერვიუ, ამიტომ მან შესთავაზა ,,მოამბეს“ წარმომადგენელს, რომ დაკავშირებოდნენ ფილმის პროდიუსერს, რომელიც მზად იყო ინტერვიუსთვის და გაუგზავნა შესაბამისი სატელეფონო ნომერიც. თუმცა ,,მოამბემ“ არ ისურვა პროდიუსერთან დაკავშირება. განსხვავებით სხვა მედიასაშუალებებისგან, რომლებსაც არ გასჩენიათ პრობლემა დაკავშირებოდნენ JRC [ჟურნალისტიკის რესურს ცენტრი] წარმომადგენლებს და ჩაეწერათ ინტერვიუ, ,,მოამბემ“ ისარგებლა ავტორის ადგილზე არ ყოფნით და სიუჟეტში მაყურებელს დაუმალა როგორც რეალური გარემოებები, ისე JRC -ის ოფიციალური პასუხი გაჟღერებულ ბრალდებებზე“.

ქარტიის საბჭო აღნიშნავს, იმ დაშვების გათვალისწინებითაც, რომ ჟურნალისტმა სცადა მაგრამ მაინც ვერ მიიღო მეორე მხარის პოზიცია, მაინც სახეზეა მის მიერ ეთიკური ვალდებულების, ბალანსის დაცვის დარღევა. 2019 წლის 19 აგვისტოს, ჟურნალისტიკის რესურს ცენტრმა გაავრცელა განცხადება, სადაც სრულად უპასუხა ფილმთან დაკავშირებით საზოგადოებრივი მაუწყებლის პოზიციებს, დადასტურებული ფაქტია რომ ამ განცხადების შესახებ საზოგადოებრივი მაუწყებლისათვის ცნობილია, მაგრამ ეს განცხადება სიუჟეტში არ არის ასახული.

საზოგადოებრივი მაუწყებელმა უგულებელყო მისი, როგორც მედიის როლი და ეთიკური ვალდებულებები, სადავო სიუჟეტი მოამზადა მხოლოდ საკუთარი პოზიციიდან და მაყურებელს ასევე მხოლოდ თავისი არგუმენტები შესთავაზა. ამით არ სცა პატივი საზოგადოების უფლებას, მიიღოს ზუსტი ინფორმაცია, რაც თავის თავში მინიმუმ გულისხმობს იმას, რომ წარმოდგენილი იქნას ყველა მხარის პოზიცია. არ უზრუნველყო ფილმის ავტორების პოზიციის ასახვა, მით უფრო ეს პოზიცია მისთვის ცნობილი იყო. სიუჟეტში ჟურნალისტის მიერ იმის აღნიშვნას რომ „კომენტარის გაკეთება ფილმის ავტორს ვთხოვეთ, მაგრამ მან უარი განაცხადა“ საბჭო მიიჩნევს ჟურნალისტის მცდელობად, რომ ფორმალურად დაეცვა ბალანსი და ამით თავიდან აერიდებინა პასუხისმგებლობა. თუ ჟურნალისტი აცნობიერებდა მის ეთიკურ ვალდებულებას, რომ ყველა ღონე ეხმარა რათა მეორე მხარის კომენტარი მოეპოვებინა, და მისი ეს „მცდელობა“ მხოლოდ ფორმალური არ იყო, მას შეეძლო ცალსახად მიეთითებინა რომ სიუჟეტი შეიცავდა მხოლოდ ერთი მხარის პოზიციას, არ იყო გადამოწმებული და ამით მაყურებლისათვის ნათელი გაეხადა სიუჟეტის ნაკლი, სწორედ ეს არის ჟურნალისტის პატიოსანი ქმედება, რომ დადგეს სუბიექტურ ინტერესზე მაღლა ეთიკური ჟურნალისტიკის პატივისცემის მიზნებისათვის, რომ დაეძლია ის გარემოება, რომ თავად წარმოადგენდა იმ მედია საშუალებას, რომელიც საგამოძიებო ფილმში მხარე იყო და სიუჟეტი მოემზადებინა არა მხარის, არამედ ეთიკური მედიის სტანდარტების პოზიციიდან.

თამთა სანიკიძის ნაწილში: წამყვანმა თამთა სანიკიძემ სიუჟეტის წარდგენისას აღნიშნა რომ საგამოძიებო ფილმი არა ერთ უზუსტობას შეიცავს, რომ ფილმში მოყვანილი ფაქტები რეალობას არ შეესაბამება და „ამაში დარწმუნება მხოლოდ ტელევიზიის საეთერო ბადის გადახედვითაც კი შესაძლებელია“. როგორც ქეთი ქაშაკაშვილის ნაწილში აღინიშნა, სიუჟეტში მითითებული ინფორმაციები არ იყო გადამოწმებული, ის რომ „ფილმი უზუსტობას შეიცავს“ საზოგადოებრივი მაუწყებლის, როგორც დაინტერესებული მხარის პოზიციაა და არა ობიექტური გარემოება/ფაქტი. შესაბამისად თამთა სანიკიძის მიერაც დაირღვა ქარტიის პირველი პრინციპი.

ქარტიის მეხუთე პრინციპი „მედია ვალდებულია, შეასწოროს გამოქვეყნებული არსებითად არაზუსტი ინფორმაცია, რომელსაც შეცდომაში შეჰყავს საზოგადოება“. როგორც დაადგინა ჟურნალისტის მიერ დარღვეული იყო ქარტიის პირველი პრინციპი, მიუხედავად იმისა რომ არსებობდა“ ჟურნალისტიკის რესურს ცენტრმა გაავრცელა განცხადება, ქარტიის საბჭოს სამდივნოს მიერაც საზოგადოებრივ მაუწყებელს გაეგზავნა ინფორმაცია განმცხადებლის პრეტენზიების შესახებ და სიუჟეტი არ გასწორებულა, არ გავრცელებულა დამატებით ჟურნალისტიკის რესურს ცენტრის კომენტარები. აქედან გამომდინარე ცალსახაა, რომ მედიამ არ შეასწორა არაზუსტი ინფორმაცია. ყოველგვარი ეჭვის გამოსარიცხად საბჭო განმარტავს რომ არაზუსტ ინფორმაციად ქარტიის საბჭოს პრაქტიკის თანახმად ასევე ითვლება ის ინფორმაცია, რომელიც არ იყო სათანადო წესით გადამოწმებული, არ იყო ასახული მეორე მხარის პოზიცია.

ქარტიის მე-11 პრინციპი „ჟურნალისტმა უმძიმეს პროფესიულ დანაშაულად უნდა მიიჩნიოს შემდეგი ქმედებები: ფაქტის განზრახ დამახინჯება“. ქარტიის საბჭომ განიხილა ჟურნალისტიკის რესურსცენტრის სხვა განცხადებაც  [N 308] რომელიც ეხებოდა საქართველოს საზოგადოებრივი მაუწყებლის ,,პირველი არხის“ საინფორმაციო პროგრამა ,,მოამბის“ 16 აგვისტოს მთავარ საინფორმაციო გამოშვებაში, 21:21-ზე გადაცემულ რეპორტაჟს სადაც ასევე არასწორი ინფორმაცია გავრცელდა ჟურნალისტიკის რესურს ცენტრის მიერ მომზადებულ საგამოძიებო ფილმზე და იმის გათვალისწინებით რომ:

1. ამავე თემაზე, საზოგადოებრივი მაუწყებლის მიერ 2019 წლის 16 აგვისტოს მომზადებულ სიუჟეტშიც არ იყო პატივცემული საზოგადოების უფლება მიიღოს ზუსტი ინფორმაცია.
2. 2019 წლის 19 აგვისტოს, ჟურნალისტიკის რესურს ცენტრმა გაავრცელა განცხადება, სადაც სრულად უპასუხა ფილმთან დაკავშირებით საზოგადოებრივი მაუწყებლის პოზიციებს და ეს შეპასუხება არ ასახულა 29 აგვისტოს სიუჟეტში, არ შესწორებულა 16 აგვისტოს სიუჟეტიც.
3. საზოგადოებრივმა მაუწყებელმა იცოდა განცხადების გამოქვეყნების შესახებ.
4. საზოგადოებრივი მაუწყებლის მიერ ერთი და იგივე თემაზე, ზედიზედ ორჯერ მომზადდა ჟურნალისტური პროდუქტი, რომელშიც დარღვეული იყო ეთიკური სტანდარტები, და ადგილი ჰქონდა ამბის გაშუქებას დაინტერესებული/სუბიექტური მხარის პოზიციიდან.

2019 წლის 29 აგვისტოს სიუჟეტში საბჭოს მოსაზრებით იკვეთება განზრახვა, რომ საზოგადოებას მიეღო ტენდენციური და დაუბალანსებელი ინფორმაცია.

სარეზოლუციო ნაწილი:

ყოველივე ზემოაღნიშნულიდან გამომდინარე:

1. თამთა სანიკიძემ დაარღვია ქარტიის პირველი პრინციპი.
2. ქეთი ქაშაკაშვილმა დაარღვია ქარტიის 1, მე-5 და მე-11 პრინციპი.

22 სექტემბერი 2019 წელი

საქმე N 292, N 293, N 294, N 295, N 296, N 297 

საბჭოს თავმჯდომარე: ნანა ბიგანიშვილი

საბჭოს წევრები: მაია მერკვილაძე, ირმა ზოიძე, ლაურა გოგოლაძე, ლიკა ზაკაშვილი, გელა მთივლიშვილი.

განმცხადებელი: მიხეილ მეფარიშვილი

მოპასუხე: ეკა გულუა

აღწერილობითი ნაწილი

საქართველოს ჟურნალისტური ეთიკის ქარტიის საბჭოს განცხადებით მომართა მიხეილ მეფარიშვილმა, რომელიც მიიჩნევდა რომ მედია ცენტრ „მთავარის“ ვებ გვერდზე გამოქვეყნებული ჟურნალისტური პროდუქტებით დაირღვა ქარტიის პრინციპები. მოპასუხე ჟურნალისტად განისაზღვრა რედაქტორი ეკა გულუა.

სადავო ჟურნალისტური პროდუქტები და პრინციპები:

1. „სერვისებს მივაწვდით, ვისაც დასჭირდება“ – „თანასწორობის მოძრაობა“ ლგბტ კვირეულზე. სადავო პრინციპები: 1, მე-3 და მე-11. 
2. „მეც მინდა ფული მქონდეს“ – ლგბტ-ები ალაპარაკდნენ“ სადავო პრინციპები: 1 და მე-11.
3. “ოსები და აფხაზები ლგბტ პრაიდის ჩატარების შესახებ რომ გაიგებენ, სისხლის ბოლო წვეთამდე იბრძოლებენ, არ შემოუერთდნენ საქართველოს” სადავო პრინციპი - მე-7. 
4. “ეს სასიკვდილო ცოდვაა, ნადგურდება ოჯახები, ინგრევა სახელმწიფოები” - დეკანოზი მამათმავლობაზე. სადავო პრინციპი - მე-7.
5. „დეკანოზები ლგბტ კვირეულზე “მედიაცენტრ მთავარში” სადავო პრინციპი - მე -7 
6. „აღიარეთ, რომ იტყუებით – რედაქტორის მიმართვა ლგბტ საზოგადოებას“ სადავო პრინციპი  1 და მე-11.

განცხადების განხილვას დაესწრო განმცხადებელი, მოპასუხე ჟურნალისტი სხდომას არ დასწრებია, მაგრამ წარმოადგინა შეპასუხება.


სამოტივაციო ნაწილი

ქარტიის პირველი პრინციპის თანახმად „ჟურნალისტმა პატივი უნდა სცეს სიმართლეს და საზოგადოების უფლებას – მიიღოს ზუსტი ინფორმაცია“.

სტატია სათაურით „სერვისებს მივაწვდით, ვისაც დასჭირდება“ – „თანასწორობის მოძრაობა“ ლგბტ კვირეულზე“.  სადავო ჟურნალისტურ პროდუქტში მითითებულია, რომ „საზოგადოება ე.წ. კვირეულის გამართვაზე უარს არ ამბობს, დანარჩენი საზოგადოება კი მათი ე.წ. პრაიდის წინააღმდეგ გამოდის და აცხადებენ, რომ ერთადერთი აღლუმი, რაც ოდესმე საქართველოში გამართულა და გაიმართება, მხოლოდ შეიარაღებული ძალების აღლუმი იქნება“. აღნიშნული ინფორმაცია არ შეიძლებოდა გავრცელებულიყო როგორც დადასტურებული ფაქტი ვინაიდან არ არსებობს არავითარი მტკიცებულება რომ LGBTQI პირების გარდა, საზოგადოების ყველა სხვა წევრი მათი გამოხატვის უფლების წინააღმდეგია. ასევე ჟურნალისტმა მთლიან საზოგადოებას მიაწერა ფრაზა „ერთადერთი აღლუმი, რაც ოდესმე საქართველოში გამართულა და გაიმართება, მხოლოდ შეიარაღებული ძალების აღლუმი იქნება“, ეს ფრაზა შეიძლება რომელიმე ჰომოფობიურ ჯგუფს ეკუთვნოდეს, მაგრამ არა მთლიან საზოგადოებას.

სტატიაში მითითებულია რომ ღირსების მარშთან დაკავშირებით, როგორც მეორე მხარეს, ჟურნალისტი ესაუბრა თანასწორობის მოძრაობის ერთ-ერთ წარმომადგენელს, გოჩა გაბოძეს. რესპონდენტი ჟურნალისტს უცხადებს რომ „თანასწორობის მოძრაობის“ სახელით ვერ ისაუბრებს, რომ ის „ღირსების მარშის“ ორგანიზატორთა გუნდის წევრი არ არის და მარშთან დაკავშირებით ნეიტრალური დამოკიდებულება აქვს. შესაბამისად ცალსახაა რომ გაბოძე არ წარმოადგენდა რელევანტურ წყაროს, საბჭოს პრაქტიკის თანახმად ბალანსი ფორმალურად არ უნდა იყოს დაცული, რომ ჟურნალისტმა ინფორმაციის გადასამოწმებლად უნდა მიმართოს რელევანტურ პირს, მას, ვინც შეიძლება ამბის შესახებ დეტალები იცოდეს.

სტატია „მეც მინდა ფული მქონდეს“ – ლგბტ-ები ალაპარაკდნენ“. სტატიაში მითითებულია, რომ „მათ [იგულისხმება LGBTQI პირები], საჯაროდ არაერთხელ წამოაძახეს, რომ ამ ყველაფერს ფულის საშოვნელად აკეთებდნენ, ისინი მსგავს შეფასებებს ჩაგვრად და შევიწროებად აფასებდნენ”. ამას მოსდევს ჟურნალისტის ტექსტი რომ „ის [იგულისხმება ნინო ბოლქვაძე, ღირსების მარშის ერთ-ერთი ორგანიზატორი] აღიარებს, რომ მისი მიზანი ფულის შოვნაა, რადგანაც მატერიალური არაფერი გააჩნია“. ასეთი პერიფრაზირება გააკეთა ჟურნალისტმა ნინო ბოლქვაძის კომენტარისა, სადაც ის აცხადებდა, რომ მიუხედავად იმისა, რომ მასაც აქვს სურვილი ჰქონდეს ფული, მისი მიზანი არ არის ფული შოვნა და იბრძვის მხოლოდ იდეებისათვის. ჟურნალისტისათვის ცნობილი იყო ნინო ბოლქვაძის ეს სიტყვები [სადავო სტატიაშივე მითითებულია], მაგრამ მიუხედავად ამისა სტატიის სათაური წარმოადგინა ისე, რომ თითქოს ნინო ბოლქვაძის აქტივიზმის მიზანი მატერიალური კეთილდღეობაა. ქარტიის საბჭოს პრაქტიკის თანახმად:



გარდა სათაურისა თავად სტატიის ტექსტშიც კი ჟურნალისტი ნინო ბოლქვაძის კომენტარს არასწორ ინტერპრეტაციას უკეთებს და აცხადებს რომ ნინო ბოლქვაძის მიზანი ფულის შოვნაა. აღნიშნულიდან გამომდინარე საბჭო მიიჩნევს რომ ამ სტატიაში დაირღვა ქარტიის პირველი პრინციპი.

სტატია „აღიარეთ, რომ იტყუებით – რედაქტორის მიმართვა ლგბტ საზოგადოებას“.  სტატიაში ავტორი ჟურნალისტი აღნიშნავს, რომ თვეებია, „მედიაცენტრი მთავარი“ ლგბტ საზოგადოებას საინფორმაციო სივრცეს სთავაზობს მაგრამ ისინი უარს ამბობენ, რის საფუძველზეც ასკვნის რომ არა „თქვენ [LGBTQI პირები] არც იზღუდებით და სიტყვისა და გამოხატვის თავისუფლების მხრივ, არც იჩაგრებით“. ის გარემოება რომ მის მედია ცენტრში სტუმრად არ მივიდნენ LGBTQI პირები, ჟურნალისტს არა აძლევდა საფუძველს ფაქტად დაეფიქსირებია, რომ თითქოს LGBTQI პირების უფლებები, მათ შორის გამოხატვის თავისუფლება, დაცულია. ასევე სრულიად დასაშვებია, რომ LGBTQI პირს უარი ეთქვა იმ სივრცეში მისვლაზე, რომლისთვისაც დამახასიათებელია ჰომოფობიური განწყობები, მე-7 პრინციპზე მსჯელობისას ნათელი იქნება, რომ „მედიაცენტრი მთავარი“ ხელს უწყობდა LGBTQI პირების მიმართ დისკრიმინაციის წახალისებას. გარდა ამისა, სახალხო დამცველის 2018 წლის ანგარიშის თანახმად “სექსუალური ორიენტაციისა და გენდერული იდენტობის ნიშნით დისკრიმინაცია საქართველოში კვლავ ერთ-ერთ გამოწვევად რჩება. ქვეყანაში არსებული ჰომოფობიური დამოკიდებულებები ხშირად ხდება ლგბტ+ თემის წარმომადგენლების მიმართ დისკრიმინაციის საფუძველი”. ის რომ LGBTQI პირები გამოხატვის თავისუფლება იზღუდება ეს სტატიის გამოქვეყნების შემდეგად დადასტურდა, როცა ადამიანთა ჯგუფმა სცადა მათთვის ხელი შეეშალა „ღირსების მარშის“ ჩატარებაში, ხოლო სახელმწიფომ ქმედითი ნაბიჯები არ გადადგა ამ უფლების განხორციელების უზრუნველსაყოფად.

ქარტიის მე-3 პრინციპი „ჟურნალისტმა უნდა გადასცეს ინფორმაცია მხოლოდ იმ ფაქტებზე დაყრდნობით, რომელთა წყარო დადასტურებულია“. განმცხადებელი მე-3 პრინციპს სადავოდ ხდიდა სტატიაში სათაურით „სერვისებს მივაწვდით, ვისაც დასჭირდება“ – „თანასწორობის მოძრაობა“ ლგბტ კვირეულზე“ და მიუთითებდა რომ ჟურნალისტი კომენტარისათვის დაუკავშირდა არარელევანტურ წყაროს. ქარტიის საბჭო აღნიშნავს, რომ მე-3 პრინციპი დარღვეულად ჩაითვლება თუ დადასტურდება რომ წყარო საერთოდ არ არსებობდა, რაც შეეხება არარელევანტურ წყაროს, ეს გარემოება განიხილება პირველი და არა მე-3 პრინციპის ჭრილში.

ქარტიის მე-7 პრინციპი "ჟურნალისტს უნდა ესმოდეს მედიის მიერ დისკრიმინაციის წახალისების საფრთხე; ამიტომ ყველაფერი უნდა იღონოს ნებისმიერი პირის დისკრიმინაციის თავიდან ასაცილებლად რასის, სქესის, სექსუალური ორიენტაციის, ენის, რელიგიის, პოლიტიკური და სხვა შეხედულებების, ეროვნული ან სოციალური წარმოშობის საფუძველზე ან რაიმე სხვა ნიშნით". როგორც სადავო ჟურნალისტური პროდუქტებიდან ჩანს, სასულიერო პირებმა მედიაცენტრში გამართეს პრესკონფერენცია, რომლის სრული ვიდეო ჩანაწერი განთავსდა ვებ გვერდზე სათაურით „დეკანოზები ლგბტ კვირეულზე “მედიაცენტრ მთავარში”, ასევე პრესკონფერენციის საფუძველზე მომზადდა სტატიები: “ეს სასიკვდილო ცოდვაა, ნადგურდება ოჯახები, ინგრევა სახელმწიფოები”, “ოსები და აფხაზები ლგბტ პრაიდის ჩატარების შესახებ რომ გაიგებენ, სისხლის ბოლო წვეთამდე იბრძოლებენ, არ შემოუერთდნენ საქართველოს”. 

ქარტიის საბჭოს შეფასებით, პრესკონფერენციის დროს სასულიერო პირები ავრცელებდნენ ჰომოფობიურ/დისკრიმინაციულ პოზიციებს და სიძულვილის ენას LGBTQI პირების მიმართ, რომ ჰომოსექსუალური ორიენტაცია არის უბედურების გამომწვევი მიზეზი, ანადგურებს ოჯახებს და პიროვნებებს, რომ ჰომოსექსუალი პირების არსებობა ხელს უშლის საქართველოს ტერიტორიული მთლიანობის აღდგენას, LGBTQI პირების არსებობას პირდაპირ უკავშირებდნენ ქვეყნის თავდაცვის უნარიანობის შემცირებასთან, იყენებდნენ ვერბალური ჰომოფობიური ჩაგვრისათვის დამახასიათებელ ტერმინებს. მოპასუხე ჟურნალისტმა შეპასუხებაში მიუთითა რომ „ვინაიდან მედიაცენტრის პრესკლუბი არის ღია და საკუთარი აზრის და პოზიციის გამოხატვა თავისუფალია, ამ ტრიბუნას აქტიურად იყენებდნენ სასულიერო პირებიც, „ქართული მარშიც“, პოლიტიკოსებიც და სხვა ორგანიზაციებიც, რომლებიც ატარებდნენ პრესკონფერენციებს და ამ პრესკონფერენციებს აშუქებდა სხვადასხვა მედია, თითქმის ყველა მედია“. ქარტიის საბჭო აღნიშნავს, რომ მედიას აქვს სოციალური პასუხისმგებლობა, არა მხოლოდ არ გაამძაფროს დისკრიმინაცია, არამედ საზოგადოებაში არსებულ ირაციონალური შიშების და ზიზღის წინააღმდეგ საინფორმაციო პროაქტიული ქმედებები განახორციელოს, ანუ, ჟურნალისტმა არა თუ ხელი არ უნდა შეუწყოს დისკრიმინაციის გაღრმავებას, არამედ პირიქით, ყველა ღონე უნდა იხმაროს დისკრიმინაციის თავიდან ასაცილებლად. ქარტიის საბჭომ თავის გადაწყვეტილებაში ააიპ ,,ქალთა ინიციატივების მხარდამჭერი ჯგუფი“ მაკა რაზმაძის წინააღმდეგ“ აღნიშნა რომ:


ამის საპირისპიროდ, მედია საშუალებამ უცვლელად განათავსა დისკრიმინაციის შემცველი ვიდეო ჩანაწერი და მეტიც, თავად მოამზადა სტატიები დისკრიმინაციის შემცველი პრესკონფერენციის შესახებ, რომელ სტატიებშიც ასევე უცვლელად იყო გადმოტანილი დისკრიმინაციული შეფასებები.

ქარტიის მე-11 პრინციპის თანახმად „ჟურნალისტმა უმძიმეს პროფესიულ დანაშაულად უნდა მიიჩნიოს შემდეგი ქმედებები: ფაქტის განხრახ დამახინჯება“. განსახილველ შემთხვევაში, სადავო სამ სტატიაში დადგინდა ქარტიის პირველი პრინციპის დარღვევა, ხოლო მე-11 პრინციპთან მიმართებით ქარტიის საბჭო ყურადღებას ამახვილებს შემდეგ გარემოებებზე:

1. სტატიაში „მეც მინდა ფული მქონდეს“ – ლგბტ-ები ალაპარაკდნენ“ ჟურნალისტმა ზუსტად იცის რას გულისხმობს ნინო ბოლქვაძე [რომ პრინციპების გამო უარს ამბობს მატერიალურ კეთილდღეობაზე], მაგრამ მიუხედავად ამისა, აბსოლუტურად სხვაგვარ ინტერპრეტაციას აწვდის მკითხველს, თითქოს ნინო ბოლქვაძის აქტივიზმის მთავარი მიზანი ფულის შოვნაა.
2. „მედიაცენტრი მთავარი“ ხელს უწყობს დისკრიმინაციის წახალისებას, არა მხოლოდ ტრიბუნას უთმობს დისკრიმინაციის წყაროს, არამედ დამატებით ამზადებს დისკრიმინაციის შემცველ სტატიებს.
3. სადავო სტატიები გამოირჩევიან აგრესიული და არაკეთილგანწყობილი დამოკიდებულებით LGBTQI პირების მიმართ. 
4. სტატიები ხელს უწყობენ ე.წ. „შეთქმულების თეორიას“ რომ LGBTQI პირები არა უფლებებისათვის იბრძვიან, არამედ “დავალებებს“ აასრულებენ, მაგალითად სტატიაში, „აღიარეთ, რომ იტყუებით – რედაქტორის მიმართვა ლგბტ საზოგადოებას“, ყოველგვარი მტკიცებულების გარეშე მითითებულია რომ LGBTQI პირები მათი კომუნიკაციის სტრატეგიას უცხოეთში ათანხმებენ.
5. მტკიცებულებების გარეშე შემოთავაზებულია დიქოტომია რომ თითქოს LGBTQI პირებს უპირისპირდება მთელი საზოგადოება, რომ უკლებრივ ყველა წევრი LGBTQI პირების გამოხატვის თავისუფლების წინააღმდეგია, ასევე არგუმენტაციის გარეშე ვრცელდება არასწორი ინფორმაცია რომ თითქოს LGBTQI პირების უფლებები დაცულია.

ზემოაღნიშნული საბჭოს აძლევს იმის დასაბუთებულ ვარაუდს რომ ჟურნალისტის მიერ არასწორი ინფორმაციის გავრცელება ხდებოდა განზრახ და მიზანმიმართულად, LGBTQI პირების დისკრედიტაციის მიზნით.

სარეზოლუციო ნაწილი:

ყოველივე ზემოაღნიშნულიდან გამომდინარე:

1. ეკა გულუამ დაარღვია ქარტიის პირველი, მე-7 და მე-11 პრინციპი.
2. ეკა გულუას არ დაურღვევია ქარტიის მე-3 პრინციპი.

14 ოქტომბერი 2019 წელი

საქმე N 306 

საბჭოს თავმჯდომარე: ნანა ბიგანიშვილი

საბჭოს წევრები: ირმა ზოიძე, ლაურა გოგოლაძე, ლიკა ზაკაშვილი, გელა მთივლიშვილი, გიორგი სულაძე, გიორგი მგელაძე, კამილა მამედოვა.

განმცხადებელი: მალხაზ მაჩალიკაშვილი

მოპასუხე: ნატა მახვილაძე

აღწერილობითი ნაწილი

საქართველოს ჟურნალისტური ეთიკის ქარტიის საბჭოს განცხადებით მომართა მალხაზ მაჩალიკაშვილმა, რომელიც მიიჩნევდა, რომ ტელეკომპანია იმედის საინფორმაციო გამოშვებაში 2019 წლის 07 აგვისტოს გასულ სიუჟეტში სათაურით „თემირლან მაჩალიკაშვილის სახელობის წყარო ბანგლადეშში“ დაირღვა ქარტიის პირველი, მე-7 და მე-11 პრინციპი. მოპასუხე ჟურნალისტად განისაზღვრა სიუჟეტის ავტორი ნატა მახვილაძე.

საქმის განხილვას დაესწრნენ განმცხადებლის წარმომადგენლები. მოპასუხე ჟურნალისტი სხდომას არ დასწრებია და არც საპასუხო პოზიცია არ წარმოუდგენია.

სამოტივაციო ნაწილი: ქარტიის პირველი პრინციპის მიხედვით „ჟურნალისტმა პატივი უნდა სცეს სიმართლეს და საზოგადოების უფლებას – მიიღოს ზუსტი ინფორმაცია“. სადავო სიუჟეტის თანახმად:

1. ბანგლადეშში თემირლან მაჩალიკაშვილის სახელობის წყარო გაიხსნა.
2. სახელობითი წყარო ჰუმანიტარულმა ორგანიზაციამ „The living heart association for relief and education” [შემგომ „ჰუმანიტარული ორგანიზაცია“ ან „ორგანიზაცია“] გახსნა.
3. ჰუმანიტარულ ორგანიზაციას ხელმძღვანელობს ისრაილ ახმედნაბიევი, [იგივე აბუ უმარ სასითლინსკი].
4. ისრაილ ახმედნაბიევი რუსეთმა ტერორისტად გამოაცხადა და საერთაშორისო ძებნაშია ტერორიზმის ბრალდებით.
5. ისრაილ ახმედნაბიევი ტერორისტულ იდეოლოგიასთან კავშირზე წერს ამერიკულმა ორგანიზაცია „ჯეიმსთაუნის კვლევისა და ანალიზის ფონდი“ თავის რეპორტში და რომელი რეპორტის თანახმად ბოსტონის ცნობილი ტერაქტის შემოქმედის, ტამერლან ცარნაევის რადიკალიზაცია მას შემდეგ მოხდა რაც 2012 წელს მახაჩკალაში, კოტროვის სალიფატურ მეჩეთში ესწრებოდა სწორედ ისრაილ ახმედნაბიევის ქადაგებებს.
6. ისრაილ ახმედნაბიევი აფრიკის რესპუბლიკა ნიგერიაში ცხოვრობს.
7. მტკიცებით ფორმაში აღნიშნულია რომ ისრაილ ახმედნაბიევი ხელმძღვანელობს საქველმოქმედო ორგანიზაციას, რომელშიც აკუმულირდება ტერორისტული საქმიანობისთვის შეგროვილი თანხმები.
8. სიუჟეტში რესპონდენტები საუბრობენ რომ: [8.1] ორგანიზაციასთან, რომელსაც ხელძღვანელობს ისრაილ ახმედნაბიევი, კავშირი მარტივად არ ხდება და შემთხვევით არ არჩევს ადამიანებს რომელსაც სახელობით წყაროებს უხსნის. [8.2] ორგანიზაციამდე მარტივად მისვლა არ ხდება, რომ მხოლოდ ორი მიზეზით შეიძლება გაიხსნას წყარო, ერთი ნათესაური კავშირები, მეორე „სერიოზული დამსახურება“ ვაჰაბისტური ორგანიზაციის დამფინანსებლების წინაშე. [8.3] ორგანიზაციას აკვალიფიცირებენ ტერორისტულად როგორც ამერიკის, ისე რუსეთის მთავრობები. [8.4] თემირლან მაჩალიკაშვილის სახელობის წყარო გაიხსნა იმის გამო, რომ მას „დამსახურება“ ჰქონდა რწმენის წინაშე. [8.5] წყარო ბანგლადეშში იმიტომ გაიხსნა რომ ისრაილ ახმედნაბიევი სავარაუდოდ თავის მუშაობის გავრცელებას ამ რეგიონზეც აპირებს. [8.6]  მაჩალიკაშვილების ოჯახი ამ ორგანიზაციასთნ იდეოლოგიურ კავშირშია.

საბჭოს აზრით სადავო სიუჟეტი შემდეგ ლოგიკურ ხაზს გვთავაზობს: თემირლან მაჩალიკაშვილს, რომელსაც სახელმწიფო უსაფრთხოების სამსახურის მტკიცებით კავშირი ჰქონდა ტერორიზმთან, სახელობითი წყარო გაუხსნა ორგანიზაციამ, რომელიც და რომლის ხელმძღვანელიც [ისრაილ ახმედნაბიევი] ასევე ტერორიზმთან კავშირში არის მხილებული. ამით თითქოს მყარდება სახელმწიფო ბრალდების მტკიცება რომ რომ თემირლან მაჩალიკაშვილს ტერორისტებთან ჰქონდა კავშირი. ამ ხაზს აძლიერებს სიუჟეტში მოყვანილი ინტერვიუები, რომლებიც რამდენჯერმე ხაზს უსვამენ რომ წყაროს გახსნა შემთხვევით არ ხდება [ფაქტობრივი გარემოება 8 ].

საბჭო მიიჩნევს, იმის გათვალისწინებით რომ რიგი ინფორმაცია არასწორია, ხოლო ზოგიერთ შემთხვევაში არასრული ინფორმაციის მიწოდება ხდება მაყურებლისთვის, სადავო სიუჟეტი მანიპულაციურია და არ უზრუნველყოფს აუდიტორიისათვის ზუსტი და სრულყოფილი ინფორმაციის მიწოდებას და ამით არღვევს ქარტიის პირველ პრინციპს.

როგორც აღინიშნა სიუჟეტში ძირითადი აქცენტი კეთდება იმაზე რომ თემირლან მაჩალიკაშვილს სახელობითი წყარო გაუხსნეს „რწმენის“ და ტერორისტულად შერაცხული ორგანიზაციის წინაშე არსებული დამსახურებების გამო და რომ წყაროს გახსნა შემთხვევით არ ხდება. მაგრამ ჟურნალისტი არ ახსენებს იმ ინფორმაციას რომ რეალურად ნებისმიერ პირს, რომელიც მიმართავს ამ ორგანიზაციას და გარკვეულ თანხას გადაიხდის, შეუძლია გახსნას თავის სახელობის წყარო იმ ქვეყნებში, სადაც ეს ორგანიზაცია მოღვაწეობს. აღნიშნული გარემოება დადასტურდა საბჭოს მიერ საქველმოქმედო ორგანიზაციის ვებ გვერდის შესწავლის შედეგად.  ანუ, რესპონდენტების მტკიცება რომ სახელობითი წყაროს გახსნას რაიმე განსაკუთრებული კავშირები ჭირდება, არასწორია. ამასვე ადასტურებს მალხაზ მაჩალიკაშვილიც, რომელიც სიუჟეტშივე ამბობს რომ 600 $ გადაიხადა იმისათვის რომ თემირლან მაჩალიკაშვილის სახელობითი წყარო გაეხსნა. ჟურნალისტი ვებ გვერდზე ასევე ნახავდა ინფორმაციას რომ ორგანიზაციას, რომელიც სადავო სიუჟეტის მიხედვით ტერორიზმის დაფინანსებაშია ბრალდებული, საბანკო ანგარიშები აქვს ინგლისურ ბანკში [Lloyds Bank], ეს კიდევ ამცირებს იმ ბრალდებების ვალიდურობას, რომ ორგანიზაცია ტერორისტებს აფინანსებს.

სიუჟეტში ასევე ნახსენებია რომ ორგანიზაციის ხელმძღვანელი ისრაილ ახმედნაბიევი აფრიკის რესპუბლიკა ნიგერიაში ცხოვრობს. როგორც საბჭომ დაადგინა ახმედნაბიევი არა ნიგერიაში, არამედ ცხოვრობს სხვა აფრიკულ ქვეყანაში - ნიგერში. ეს შეცდომა მნიშვნელოვანია, ვინაიდან ნიგერია, სადაც თითქოს და ცხოვრობს ახმედნაბიევი, ასოცირდება ტერორისტულ ორგანიზაცია „ბოკო ჰარამთან“, რითაც ძლიერება ეჭვები ახმედნაბიევის ტერორისტებთან კავშირის შესახებ.

სადავო სიუჟეტში მტკიცებით ფორმაშია მითითებული რომ „ჯეიმსთაუნის კვლევისა და ანალიზის ფონდმა“ გამოაქვეყნა რეპორტი, რომლის თანახმად ბოსტონის ცნობილი ტერაქტის შემოქმედის, ტამერლან ცარნაევის რადიკალიზაცია მოხდა მას შემდეგ რაც ცარნაევი მახაჩკალაში ესწრებოდა ისრაილ ახმედნაბიევის ქადაგებებს. მტკიცებულებების შესწავლის შედეგად საბჭომ დაადგინა რომ სახეზე იყო არა „ჯეიმსთაუნის კვლევისა და ანალიზის ფონდის“ რეპორტი, არამედ „ჯეიმსთაუნის კვლევისა და ანალიზის ფონდის“ ვებ გვერდზე გამოქვეყნებული მაირბექ ვაჩაგაევის საავტორო სტატია. მაყურებლის თვალში კი ტერმინი „რეპორტი“ უფრო მეტ ნდობას იწვევს წყაროს მიმართ, ვიდრე კონკრეტული პირის პერსონალური მოსაზრება. მეტიც, ე.წ. „რეპორტში“ რეალურად კი საავტორო სტატიაში მტკიცებით ფორმაში არ არის მითითებული რომ ბოსტონის ცნობილი ტერაქტის შემოქმედის, ტამერლან ცარნაევის რადიკალიზაციაში წვლილი შეიტანა ისრაილ ახმედნაბიევმა, არამედ საუბარია რომ ეს ჰიპოთეზაა, მტკიცებულებების გარეშე [but there is no evidence thus far confirming such a hypothesis.] და ამ ჰიპოთეზის საწინააღმდეგო არგუმენტებიც არის მოყვანილი. სადაო სიუჟეტში კი ისე არის ინფორმაცია გადმოცემული რომ თითქოს ე.წ. „რეპორტი“ ადასტურებს ახმედნაბიევის გავლენას ბოსტონის ტერაქტის ავტორზე და არა არის ნახსენები საწინააღმდეგო არგუმენტები.

აქვე აღსანიშნავია რომ ჟურნალისტი არ დაკავშირებია და არც დაკავშირების მცდელობა ჩანს ისრაელ ახმედნაბიევთან, რომელსაც ბრალს სდებდა ტერორიზმთან კავშირში და რომლის გვერდი სოციალური ქსელში ხელმისაწვდომია და აქტიურია.

ქარტიის მე-7 პრინციპის მიხედვით “ჟურნალისტს უნდა ესმოდეს მედიის მიერ დისკრიმინაციის წახალისების საფრთხე; ამიტომ ყველაფერი უნდა იღონოს ნებისმიერი პირის დისკრიმინაციის თავიდან ასაცილებლად რასის, სქესის, სექსუალური ორიენტაციის, ენის, რელიგიის, პოლიტიკური და სხვა შეხედულებების, ეროვნული ან სოციალური წარმოშობის საფუძველზე ან რაიმე სხვა ნიშნით”. განმცხადებელი მიუთითებდა რომ ხდებოდა დისკრიმინაცია ეთნიკური ნიშნით, რომ სიუჟეტში მითითებული ყველა პირი ეთნიკურად ჩეჩენი იყო ამით სიუჟეტი „ცალსახად მონიშნავს ჩეჩნებს, როგორც რადიკალურ, ტერორიზმთან დაკავშირებულ სოციალურ ჯგუფს“. ქარტიის საბჭო აღნიშნავს რომ ამ შემთხვევაში ვერ ხედავს დისკრიმინაციის ნიშნებს. სიუჟეტში რა თქმა უნდა არის საუბარი ახმადანაბიევის სხვა ჩეჩენი ეროვნების პირის ტერორიზმთან კავშირზე, მეორეს მხრივ ეს გარემოება ავტომატურად არ იწვევს ეთნიკური ნიშნით დისკრიმინაციას. განსახილველ შემთხვევაში შესაძლებელია გამოკვეთილიყო დისკრიმინაციის ნიშნები თუ აქცენტირებული ან ხაზგასმული იქნებოდა ამა თუ იმ პირის ეთნიკური წარმომავლობა ტერორიზმთან კავშირის ჭრილში.

ქარტიის მე-11 პრინციპი „ჟურნალისტმა უმძიმეს პროფესიულ დანაშაულად უნდა მიიჩნიოს შემდეგი ქმედებები: ფაქტის განზრახ დამახინჯება“.  მე-11 პრინციპის ჭრილში განმცხადებლის ძირითადი არგუმენტაცია მიმართული იყო „ჯეიმსთაუნის კვლევისა და ანალიზის ფონდის“ ე.წ. „რეპორტზე“. კერძოდ, განმცხადებელი აპელირებდა რომ „რეპორტში“ არ იყო დადასტურებული სახით იმაზე მითითება რომ ბოსტონის ცნობილი ტერაქტის შემოქმედის, ტამერლან ცარნაევის რადიკალიზაციაში წვლილი შეიტანა ისრაილ ახმედნაბიევმა. იმის გათვალისწინებით, რომ „რეპორტს“ იცნობდა ჟურნალისტი მაინც მტკიცებით ფორმაში განაცხადა რომ ცარნაევი იყო ახმედნაბიევის გავლენის ქვეშ, ეს განზრახვაზე მიუთითებს - აღნიშნავდა განმცხადებელი.

საბჭო ამ შემთხვევაში ვერ გაიზიარებს განმცხადებლის არგუმენტაციას შემდეგი არგუმენტაციით:

1. თავად „რეპორტი“ არ არის სიუჟეტის მთავარი ხაზი, არამედ ერთ - ერთი დამატებითი გარემოებაა, და ამ გარემოების არასრულყოფილად გადმოცემა არ არის იმის საფუძველი, რომ საბჭომ მიიჩნიოს რომ ჟურნალისტი გაზრახ ავრცელებდა არასწორ ინფორმაციას. საბჭოს შთაბეჭდილება რჩება რომ პირველი პრინციპის დარღვევა გამოიწვია ჟურნალისტის მიერ ინფორმაციის გადაუმოწმებლობამ, არასრულყოფილად მოძიებამ.
2. სიუჟეტი შეიცავს მეორე მხარის, მალხაზ მაჩალიკაშვილის ინტერვიუსაც, სადაც იგი ბრალდებებს უარყოფს და აღნიშნავს რომ წყარო გაიხსნა თანხის გადახდის და არა „დამსახურებების“ სანაცვლოდ. ეს გარემოება, რომ ჟურნალისტმა ჩაწერა მეორე მხარეც, ასევე მიუთითებს რომ სახეზე არ იყო განზრახვა.

სარეზოლუციო ნაწილი:

ყოველივე ზემოაღნიშნულიდან გამომდინარე:

1. ნატა მახვილაძემ დაარღვია ქარტიის პირველი პრინციპი.
2. ნატა მახვილაძეს არ დაურღვევია ქარტიის მე-7 და მე-11 პრინციპი.

14 ოქტომბერი 2019 წელი

საქმე N 306 

საბჭოს თავმჯდომარე: ნანა ბიგანიშვილი

საბჭოს წევრები: ირმა ზოიძე, ლაურა გოგოლაძე, ლიკა ზაკაშვილი, გელა მთივლიშვილი, გიორგი სულაძე, გიორგი მგელაძე, კამილა მამედოვა.

განმცხადებელი: მალხაზ მაჩალიკაშვილი

მოპასუხე: ნატა მახვილაძე

აღწერილობითი ნაწილი

საქართველოს ჟურნალისტური ეთიკის ქარტიის საბჭოს განცხადებით მომართა მალხაზ მაჩალიკაშვილმა, რომელიც მიიჩნევდა, რომ ტელეკომპანია იმედის საინფორმაციო გამოშვებაში 2019 წლის 07 აგვისტოს გასულ სიუჟეტში სათაურით „თემირლან მაჩალიკაშვილის სახელობის წყარო ბანგლადეშში“ დაირღვა ქარტიის პირველი, მე-7 და მე-11 პრინციპი. მოპასუხე ჟურნალისტად განისაზღვრა სიუჟეტის ავტორი ნატა მახვილაძე.

საქმის განხილვას დაესწრნენ განმცხადებლის წარმომადგენლები. მოპასუხე ჟურნალისტი სხდომას არ დასწრებია და არც საპასუხო პოზიცია არ წარმოუდგენია.

სამოტივაციო ნაწილი:

ქარტიის პირველი პრინციპის მიხედვით „ჟურნალისტმა პატივი უნდა სცეს სიმართლეს და საზოგადოების უფლებას – მიიღოს ზუსტი ინფორმაცია“. სადავო სიუჟეტის თანახმად:

1. ბანგლადეშში თემირლან მაჩალიკაშვილის სახელობის წყარო გაიხსნა.
2. სახელობითი წყარო ჰუმანიტარულმა ორგანიზაციამ „The living heart association for relief and education” [შემგომ „ჰუმანიტარული ორგანიზაცია“ ან „ორგანიზაცია“] გახსნა.
3. ჰუმანიტარულ ორგანიზაციას ხელმძღვანელობს ისრაილ ახმედნაბიევი, [იგივე აბუ უმარ სასითლინსკი].
4. ისრაილ ახმედნაბიევი რუსეთმა ტერორისტად გამოაცხადა და საერთაშორისო ძებნაშია ტერორიზმის ბრალდებით.
5. ისრაილ ახმედნაბიევი ტერორისტულ იდეოლოგიასთან კავშირზე წერს ამერიკულმა ორგანიზაცია „ჯეიმსთაუნის კვლევისა და ანალიზის ფონდი“ თავის რეპორტში და რომელი რეპორტის თანახმად ბოსტონის ცნობილი ტერაქტის შემოქმედის, ტამერლან ცარნაევის რადიკალიზაცია მას შემდეგ მოხდა რაც 2012 წელს მახაჩკალაში, კოტროვის სალიფატურ მეჩეთში ესწრებოდა სწორედ ისრაილ ახმედნაბიევის ქადაგებებს.
6. ისრაილ ახმედნაბიევი აფრიკის რესპუბლიკა ნიგერიაში ცხოვრობს.
7. მტკიცებით ფორმაში აღნიშნულია რომ ისრაილ ახმედნაბიევი ხელმძღვანელობს საქველმოქმედო ორგანიზაციას, რომელშიც აკუმულირდება ტერორისტული საქმიანობისთვის შეგროვილი თანხმები.
8. სიუჟეტში რესპონდენტები საუბრობენ რომ: [8.1] ორგანიზაციასთან, რომელსაც ხელძღვანელობს ისრაილ ახმედნაბიევი, კავშირი მარტივად არ ხდება და შემთხვევით არ არჩევს ადამიანებს რომელსაც სახელობით წყაროებს უხსნის. [8.2] ორგანიზაციამდე მარტივად მისვლა არ ხდება, რომ მხოლოდ ორი მიზეზით შეიძლება გაიხსნას წყარო, ერთი ნათესაური კავშირები, მეორე „სერიოზული დამსახურება“ ვაჰაბისტური ორგანიზაციის დამფინანსებლების წინაშე. [8.3] ორგანიზაციას აკვალიფიცირებენ ტერორისტულად როგორც ამერიკის, ისე რუსეთის მთავრობები. [8.4] თემირლან მაჩალიკაშვილის სახელობის წყარო გაიხსნა იმის გამო, რომ მას „დამსახურება“ ჰქონდა რწმენის წინაშე. [8.5] წყარო ბანგლადეშში იმიტომ გაიხსნა რომ ისრაილ ახმედნაბიევი სავარაუდოდ თავის მუშაობის გავრცელებას ამ რეგიონზეც აპირებს. [8.6]  მაჩალიკაშვილების ოჯახი ამ ორგანიზაციასთნ იდეოლოგიურ კავშირშია.

საბჭოს აზრით სადავო სიუჟეტი შემდეგ ლოგიკურ ხაზს გვთავაზობს: თემირლან მაჩალიკაშვილს, რომელსაც სახელმწიფო უსაფრთხოების სამსახურის მტკიცებით კავშირი ჰქონდა ტერორიზმთან, სახელობითი წყარო გაუხსნა ორგანიზაციამ, რომელიც და რომლის ხელმძღვანელიც [ისრაილ ახმედნაბიევი] ასევე ტერორიზმთან კავშირში არის მხილებული. ამით თითქოს მყარდება სახელმწიფო ბრალდების მტკიცება რომ რომ თემირლან მაჩალიკაშვილს ტერორისტებთან ჰქონდა კავშირი. ამ ხაზს აძლიერებს სიუჟეტში მოყვანილი ინტერვიუები, რომლებიც რამდენჯერმე ხაზს უსვამენ რომ წყაროს გახსნა შემთხვევით არ ხდება [ფაქტობრივი გარემოება 8 ].

საბჭო მიიჩნევს, იმის გათვალისწინებით რომ რიგი ინფორმაცია არასწორია, ხოლო ზოგიერთ შემთხვევაში არასრული ინფორმაციის მიწოდება ხდება მაყურებლისთვის, სადავო სიუჟეტი მანიპულაციურია და არ უზრუნველყოფს აუდიტორიისათვის ზუსტი და სრულყოფილი ინფორმაციის მიწოდებას და ამით არღვევს ქარტიის პირველ პრინციპს.

როგორც აღინიშნა სიუჟეტში ძირითადი აქცენტი კეთდება იმაზე რომ თემირლან მაჩალიკაშვილს სახელობითი წყარო გაუხსნეს „რწმენის“ და ტერორისტულად შერაცხული ორგანიზაციის წინაშე არსებული დამსახურებების გამო და რომ წყაროს გახსნა შემთხვევით არ ხდება. მაგრამ ჟურნალისტი არ ახსენებს იმ ინფორმაციას რომ რეალურად ნებისმიერ პირს, რომელიც მიმართავს ამ ორგანიზაციას და გარკვეულ თანხას გადაიხდის, შეუძლია გახსნას თავის სახელობის წყარო იმ ქვეყნებში, სადაც ეს ორგანიზაცია მოღვაწეობს. აღნიშნული გარემოება დადასტურდა საბჭოს მიერ საქველმოქმედო ორგანიზაციის ვებ გვერდის შესწავლის შედეგად.  ანუ, რესპონდენტების მტკიცება რომ სახელობითი წყაროს გახსნას რაიმე განსაკუთრებული კავშირები ჭირდება, არასწორია. ამასვე ადასტურებს მალხაზ მაჩალიკაშვილიც, რომელიც სიუჟეტშივე ამბობს რომ 600 $ გადაიხადა იმისათვის რომ თემირლან მაჩალიკაშვილის სახელობითი წყარო გაეხსნა. ჟურნალისტი ვებ გვერდზე ასევე ნახავდა ინფორმაციას რომ ორგანიზაციას, რომელიც სადავო სიუჟეტის მიხედვით ტერორიზმის დაფინანსებაშია ბრალდებული, საბანკო ანგარიშები აქვს ინგლისურ ბანკში [Lloyds Bank], ეს კიდევ ამცირებს იმ ბრალდებების ვალიდურობას, რომ ორგანიზაცია ტერორისტებს აფინანსებს.

სიუჟეტში ასევე ნახსენებია რომ ორგანიზაციის ხელმძღვანელი ისრაილ ახმედნაბიევი აფრიკის რესპუბლიკა ნიგერიაში ცხოვრობს. როგორც საბჭომ დაადგინა ახმედნაბიევი არა ნიგერიაში, არამედ ცხოვრობს სხვა აფრიკულ ქვეყანაში - ნიგერში. ეს შეცდომა მნიშვნელოვანია, ვინაიდან ნიგერია, სადაც თითქოს და ცხოვრობს ახმედნაბიევი, ასოცირდება ტერორისტულ ორგანიზაცია „ბოკო ჰარამთან“, რითაც ძლიერება ეჭვები ახმედნაბიევის ტერორისტებთან კავშირის შესახებ.

სადავო სიუჟეტში მტკიცებით ფორმაშია მითითებული რომ „ჯეიმსთაუნის კვლევისა და ანალიზის ფონდმა“ გამოაქვეყნა რეპორტი, რომლის თანახმად ბოსტონის ცნობილი ტერაქტის შემოქმედის, ტამერლან ცარნაევის რადიკალიზაცია მოხდა მას შემდეგ რაც ცარნაევი მახაჩკალაში ესწრებოდა ისრაილ ახმედნაბიევის ქადაგებებს. მტკიცებულებების შესწავლის შედეგად საბჭომ დაადგინა რომ სახეზე იყო არა „ჯეიმსთაუნის კვლევისა და ანალიზის ფონდის“ რეპორტი, არამედ „ჯეიმსთაუნის კვლევისა და ანალიზის ფონდის“ ვებ გვერდზე გამოქვეყნებული მაირბექ ვაჩაგაევის საავტორო სტატია. მაყურებლის თვალში კი ტერმინი „რეპორტი“ უფრო მეტ ნდობას იწვევს წყაროს მიმართ, ვიდრე კონკრეტული პირის პერსონალური მოსაზრება. მეტიც, ე.წ. „რეპორტში“ რეალურად კი საავტორო სტატიაში მტკიცებით ფორმაში არ არის მითითებული რომ ბოსტონის ცნობილი ტერაქტის შემოქმედის, ტამერლან ცარნაევის რადიკალიზაციაში წვლილი შეიტანა ისრაილ ახმედნაბიევმა, არამედ საუბარია რომ ეს ჰიპოთეზაა, მტკიცებულებების გარეშე [but there is no evidence thus far confirming such a hypothesis.] და ამ ჰიპოთეზის საწინააღმდეგო არგუმენტებიც არის მოყვანილი. სადაო სიუჟეტში კი ისე არის ინფორმაცია გადმოცემული რომ თითქოს ე.წ. „რეპორტი“ ადასტურებს ახმედნაბიევის გავლენას ბოსტონის ტერაქტის ავტორზე და არა არის ნახსენები საწინააღმდეგო არგუმენტები.

აქვე აღსანიშნავია რომ ჟურნალისტი არ დაკავშირებია და არც დაკავშირების მცდელობა ჩანს ისრაელ ახმედნაბიევთან, რომელსაც ბრალს სდებდა ტერორიზმთან კავშირში და რომლის გვერდი სოციალური ქსელში ხელმისაწვდომია და აქტიურია.

ქარტიის მე-7 პრინციპის მიხედვით “ჟურნალისტს უნდა ესმოდეს მედიის მიერ დისკრიმინაციის წახალისების საფრთხე; ამიტომ ყველაფერი უნდა იღონოს ნებისმიერი პირის დისკრიმინაციის თავიდან ასაცილებლად რასის, სქესის, სექსუალური ორიენტაციის, ენის, რელიგიის, პოლიტიკური და სხვა შეხედულებების, ეროვნული ან სოციალური წარმოშობის საფუძველზე ან რაიმე სხვა ნიშნით”. განმცხადებელი მიუთითებდა რომ ხდებოდა დისკრიმინაცია ეთნიკური ნიშნით, რომ სიუჟეტში მითითებული ყველა პირი ეთნიკურად ჩეჩენი იყო ამით სიუჟეტი „ცალსახად მონიშნავს ჩეჩნებს, როგორც რადიკალურ, ტერორიზმთან დაკავშირებულ სოციალურ ჯგუფს“. ქარტიის საბჭო აღნიშნავს რომ ამ შემთხვევაში ვერ ხედავს დისკრიმინაციის ნიშნებს. სიუჟეტში რა თქმა უნდა არის საუბარი ახმადანაბიევის სხვა ჩეჩენი ეროვნების პირის ტერორიზმთან კავშირზე, მეორეს მხრივ ეს გარემოება ავტომატურად არ იწვევს ეთნიკური ნიშნით დისკრიმინაციას. განსახილველ შემთხვევაში შესაძლებელია გამოკვეთილიყო დისკრიმინაციის ნიშნები თუ აქცენტირებული ან ხაზგასმული იქნებოდა ამა თუ იმ პირის ეთნიკური წარმომავლობა ტერორიზმთან კავშირის ჭრილში.

ქარტიის მე-11 პრინციპი „ჟურნალისტმა უმძიმეს პროფესიულ დანაშაულად უნდა მიიჩნიოს შემდეგი ქმედებები: ფაქტის განზრახ დამახინჯება“.  მე-11 პრინციპის ჭრილში განმცხადებლის ძირითადი არგუმენტაცია მიმართული იყო „ჯეიმსთაუნის კვლევისა და ანალიზის ფონდის“ ე.წ. „რეპორტზე“. კერძოდ, განმცხადებელი აპელირებდა რომ „რეპორტში“ არ იყო დადასტურებული სახით იმაზე მითითება რომ ბოსტონის ცნობილი ტერაქტის შემოქმედის, ტამერლან ცარნაევის რადიკალიზაციაში წვლილი შეიტანა ისრაილ ახმედნაბიევმა. იმის გათვალისწინებით, რომ „რეპორტს“ იცნობდა ჟურნალისტი მაინც მტკიცებით ფორმაში განაცხადა რომ ცარნაევი იყო ახმედნაბიევის გავლენის ქვეშ, ეს განზრახვაზე მიუთითებს - აღნიშნავდა განმცხადებელი.

საბჭო ამ შემთხვევაში ვერ გაიზიარებს განმცხადებლის არგუმენტაციას შემდეგი არგუმენტაციით:

1. თავად „რეპორტი“ არ არის სიუჟეტის მთავარი ხაზი, არამედ ერთ - ერთი დამატებითი გარემოებაა, და ამ გარემოების არასრულყოფილად გადმოცემა არ არის იმის საფუძველი, რომ საბჭომ მიიჩნიოს რომ ჟურნალისტი გაზრახ ავრცელებდა არასწორ ინფორმაციას. საბჭოს შთაბეჭდილება რჩება რომ პირველი პრინციპის დარღვევა გამოიწვია ჟურნალისტის მიერ ინფორმაციის გადაუმოწმებლობამ, არასრულყოფილად მოძიებამ.
2. სიუჟეტი შეიცავს მეორე მხარის, მალხაზ მაჩალიკაშვილის ინტერვიუსაც, სადაც იგი ბრალდებებს უარყოფს და აღნიშნავს რომ წყარო გაიხსნა თანხის გადახდის და არა „დამსახურებების“ სანაცვლოდ. ეს გარემოება, რომ ჟურნალისტმა ჩაწერა მეორე მხარეც, ასევე მიუთითებს რომ სახეზე არ იყო განზრახვა.

სარეზოლუციო ნაწილი:

ყოველივე ზემოაღნიშნულიდან გამომდინარე:

1. ნატა მახვილაძემ დაარღვია ქარტიის პირველი პრინციპი.
2. ნატა მახვილაძეს არ დაურღვევია ქარტიის მე-7 და მე-11 პრინციპი.

14 ოქტომბერი 2019 წელი

საქმე N 307

საბჭოს თავმჯდომარე: ნანა ბიგანიშვილი

საბჭოს წევრები: ირმა ზოიძე, ლაურა გოგოლაძე, ლიკა ზაკაშვილი, გელა მთივლიშვილი, გიორგი სულაძე, გიორგი მგელაძე, კამილა მამედოვა.

განმცხადებელი: მალხაზ მაჩალიკაშვილი

მოპასუხე: მირიან ბოქოლიშვილი

აღწერილობითი ნაწილი

საქართველოს ჟურნალისტური ეთიკის ქარტიის საბჭოს განცხადებით მომართა მალხაზ მაჩალიკაშვილმა, რომელიც მიიჩნევდა რომ primetime.ge ზე გამოქვეყნებულ სტატიაში „ვინ გახსნა თემირლან მაჩალიკაშვილის სახელობის წყარო ბანგლადეშში - ორგანიზაციის ხელმძღვანელს ინტერპოლი ეძებს“ დაირღვა ქარტიის პირველი, მე-7 და მე-11 პრინციპი. მოპასუხე ჟურნალისტად განისაზღვრა primetime.ge რედაქტორი მირიან ბოქოლიშვილი.

საქმის განხილვას დაესწრნენ განმცხადებლის წარმომადგენლები. მოპასუხე ჟურნალისტმა შეპასუხება წერილობითი სახით წარმოადგინა.

სამოტივაციო ნაწილი:

ქარტიის პირველი პრინციპის მიხედვით „ჟურნალისტმა პატივი უნდა სცეს სიმართლეს და საზოგადოების უფლებას – მიიღოს ზუსტი ინფორმაცია“. სტატიაში მითითებულია რომ:

1. ბანგლადეშის დასახლება ბალუხალიში თემირლან მაჩალიკაშვილის სახელობის წყარო გაიხსნა.
2. სახელობითი წყარო ჰუმანიტარულმა ორგანიზაციამ „The living heart association for relief and education” [შემგომ „ჰუმანიტარური ორგანიზაცია“] გახსნა.
3. სტატიის თანახმად ჟურნალისტი დაინტერესდა რა საერთო აქვს ეკოლოგიური კატასტროფის წინაშე მყოფ დასახლება ბალუხალის და ზემოხსენებულ ჰუმანიტარულ ორგანიზაციას თემირლან მაჩალიკაშვილის გარდაცვალებასთან.
4. სტატიაში მითითებულია რომ ჟურნალისტმა მოიძია ინფორმაცია [„გავრცელებული ცნობებით“], რომლის თანახმად ჰუმანიტარული ორგანიზაცია ქველმოქმედების საფარქვეშ რეალურად ტერორიზმის დაფინანსებას ეწევა. ამ მოსაზრების მხარდასაჭერად კი მოჰყავს შემდეგი ფაქტები:  [4.1]  ჰუმანიტარულ ორგანიზაციას ხელმძღვანელობს ისრაილ ახმედნაბიევი, [იგივე აბუ უმარ სასითლინსკი].      [4.2]  2013 წელს გავლენიანმა ამერიკულმა ორგანიზაცია „ჯეიმსთაუნის კვლევისა და ანალიზის ფონდმა“ გამოაქვეყნა რეპორტი, სადაც აღწერილი იყო, თუ რას შეიძლებოდა მოეხდინა გარდამტეხი გავლენა ბოსტონის ცნობილი ტერაქტის შემოქმედის, ტამერლან ცარნაევის რადიკალიზაციაში. რეპორტის თანახმად ტერაქტამდე ცოტა ხნით ადრე, კერძოდ 2012 წელს ცარნაევი იმყოფებოდა მახაჩკალაში, სადაც სალიფატურ მეჩეთში ესწრებოდა სწორედ ისრაილ ახმედნაბიევის ლექციას.  [4.3]  წყაროებზე დაყრდნობით ჟურნალისტი უთითებს, რომ [ა] ისრაილ ახმედნაბიევს, ახლო ურთიერთობა ჰქონდა „ისლამური სახელმწიფოს“ გავლენიან ლიდერ თარხან ბათირაშვილთან და უშუალოდ აფინანსებდა მის დაჯგუფებას „ჯეიშ ალ მუჰაჯირონ ვალ ანსარის“ [ბ] 2011 წელს ახმედნაბიევი ზუსტად იმ დროს ჩამოვიდა საქართველოში, როდესაც აქ აჰმედ ჩატაევი იმყოფებოდა. მან ქვეყანა იმავე წლის 1–ელ მაისს, სწორედ აჰმედ ჩატაევთან ერთად დატოვა. [გ] ჩეჩნურ დიასპორაში ასევე იხსენებენ ისრაილ ახმედნაბიევის შეხვედრას სოფელ ჯოყოლოს ყოფილ იმამთან, აიუფ ბორჩაშვილთან, რომელსაც 2016 წელს ტერორიზმის ბრალდებით თბილისის საქალაქო სასამართლომ 14 წლით თავისუფლების აღკვეთა შეუფარდა.  [4.4]  ბოლო სამი წლის განმავლობაში ისრაილ ახმედნაბიევი აფრიკის რესპუბლიკა ნიგერიაში ცხოვრობს. ჟურნალისტი ასევე ხაზს უსვამს რომ „ამ ქვეყანაში [იგულისხმებ ნიგერია] მოქმედებს თავისი სისასტიკით გამორჩეული ტერორისტული ორგანიზაცია „ბოკო ჰარამი“, რომელსაც ერთგულების ფიცი აქვს მიცემული „ისლამური სახელმწიფოსთვის“.
5. 2018 წელს მოსკოვში, ჩეჩნეთში, დაღესტანსა და ინგუშეთში მასშტაბური ანტიტერორისტული სპეცოპერაცია ჩატარდა, სადაც ასევე ახმედნაბიევის სახელმა გაიჟღერა და ახმედნაბიევს რუსეთი ინტერპოლით ეძებს როგორც ტერორიზმში ბრალდებულს.
6. სტატიაში მოყვანილია რია ნოვოსტის სტატია, რომ ახმედნაბიევმა ჰუმანიტარული ორგანიზაციის საფარქვეშ ტერორიზმის დაფინანსების ქსელი შექმნა.

სტატიის ბოლოს მიმოხილულია თემირლან მაჩალიკაშვილის საქმე და მკითხველისათვის ძირითად მიწოდებულია სახელმწიფო უსაფრთხოების სამსახურის პოზიცია, რომ საქმეში არსებული მტკიცებულებები თემირლან მაჩალიკაშვილის ტერორიზმში ბრალდებულ პირებთან კავშირზე მიუთითებს.

საბოლოო ჯამში სადავო სტატიის ძირითადი ხაზი შემდეგ ლოგიკურ კავშირს გვთავაზობს: თემირლან მაჩალიკაშვილს, რომელსაც სახელმწიფო უსაფრთხოების სამსახურის პოზიციით კავშირი ჰქონდა ტერორიზმთან, სახელობითი წყარო გაუხსნა ორგანიზაციამ, რომელიც და რომლის ხელმძღვანელიც [ისრაილ ახმედნაბიევი] ასევე ტერორიზმთან კავშირში არის მხილებული. ამით თითქოს მყარდება სახელმწიფო ბრალდების მტკიცება რომ თემირლან მაჩალიკაშვილს ტერორისტებთან ჰქონდა კავშირი. საბჭოს თავის შეფასების მართებულობაში არწმუნებს სტატიის ის ნაწილიც სადაც ჟურნალისტი სვამს კითხვას და ხაზს უსვამს: „როგორ გავიდა მალხაზ მაჩალიკაშვილი იმ ორგანიზაციის კვალზე, რომლის ხელმძღვანელის მიმართ ტერორიზმის დაფინანსებისა და გავლენიან ტერორისტებთან კავშირის ბრალდებით საერთაშორისო ძებნაა გამოცხადებული? მალხაზ მაჩალიკაშვილი ამბობს, რომ ორგანიზაციის წარმომადგენლები მის ოჯახს თავად დაუკავშირდნენ და ბანგლადეშში თემირლანის წყაროს გახსნისთვის ნებართვა ითხოვეს. “ამ ლოგიკით, გამოდის, რომ თემირლან მაჩალიკაშვილის საქმე ჰუმანიტარული საქმიანობის ეგიდით მოქმედი ორგანიზაციისთვის სულ ერთი არ არის, რადგან სახელობით წყაროებს, როგორც წესი, შემთხვევით ადამიანებს არ უხსნიან. და რაში მდგომარეობს ამ ორგანიზაციისთვის თემირლან მაჩალიკაშვილის საქმის მნიშვნელობა?“

საბჭომ განხილვისას დაადგინა, რომ სადავო სტატიაში მთელი რიგი უზუსტობებია ისრაილ ახმედნაბიევზე.

მაგალითად სტატიაში მითითებულია რომ ისრაილ ახმედნაბიევი აფრიკის რესპუბლიკა ნიგერიაში ცხოვრობს. ნიგერიაში ცხოვრებას განსაკუთრებულ მნიშვნელობას ანიჭებს ჟურნალისტი და ხაზს უსვამს რომ ეს ის ქვეყანაა სადაც ტერორისტული ორგანიზაცია „ბოკო ჰარამი“ მოქმედებებს და ამით თითქოს კიდევ ერთი არგუმენტი მოჰყავს ახმედნაბიევის ტერორიზმთან კავშირის დასამატკიცებლად. როგორც საბჭომ დაადგინა და ეს მოპასუხე ჟურნალისტმაც აღიარა, ახმედნაბიევი არა ნიგერიაში, არამედ ცხოვრობს სხვა აფრიკულ ქვეყანაში - ნიგერში.

სტატიაში მითითებულია რომ „ჯეიმსთაუნის კვლევისა და ანალიზის ფონდმა“ გამოაქვეყნა რეპორტი, სადაც აღწერილი იყო რომ შესაძლოა ბოსტონის ცნობილი ტერაქტის შემოქმედის, ტამერლან ცარნაევის რადიკალიზაციაში წვლილი შეიტანა ისრაილ ახმედნაბიევმა. მტკიცებულებების შესწავლის შედეგად საბჭომ დაადგინა რომ სახეზე იყო არა რეპორტი, არამედ მაირბექ ვაჩაგაევის საავტორო სტატია. მკითხველის თვალში კი ტერმინი „რეპორტი“ უფრო მეტ ნდობას იწვევს წყაროს მიმართ, ვიდრე კონკრეტული პირის პერსონალური მოსაზრება, ასევე სტატიაში „რეპორტის“ ავტორად „ჯეიმსთაუნის კვლევისა და ანალიზის ფონდია“ მითითებული, რაც ასევე არასწორი ფაქტია. მეტიც, ე.წ. „რეპორტში“ რეალურად კი საავტორო სტატიაში, მტკიცებით ფორმაში არ არის მითითებული რომ ბოსტონის ცნობილი ტერაქტის შემოქმედის, ტამერლან ცარნაევის რადიკალიზაციაში წვლილი შეიტანა ისრაილ ახმედნაბიევმა, არამედ საუბარია რომ ეს ჰიპოთეზაა, მტკიცებულებების გარეშე [but there is no evidence thus far confirming such a hypothesis.] და ამ ჰიპოთეზის საწინააღმდეგო არგუმენტებიც კი არის მოყვანილი. სადაო სტატიაში კი ისე არის ეს ინფორმაცია გადმოცემული რომ თითქოს ე.წ. „რეპორტი“ ადასტურებს ახმედნაბიევის გავლენას ბოსტონის ტერაქტის ავტორზე და არა არის ნახსენები საწინააღმდეგო არგუმენტები.

ზემოაღნიშნული არასწორი ინფორმაციის გარდა, ჟურნალისტმა ყველა ღონე არ იხმარა რათა სრულყოფილი ინფორმაცია მოეძიებინა ისრაელ ახმედნაბიევის ორგანიზაციის შესახებ. მაგალითად:  

1. სადავო სტატიაში მითითებულია რომ საქველმოქმედო ორგანიზაციამ თემირლან მაჩალიკაშვილის სახელზე წყარო გახსნა. ერთის მხრივ მთელი სტატია მიმართულია იმ ხაზის გასაძლიერებლად რომ ეს ორგანიზაცია და მისი ხელძღვანელი ტერორისტებთან კავშირში შეიძლება იყოს, ხაზგასმულია რომ რადგან სახელობით წყაროებს, როგორც წესი, შემთხვევით ადამიანებს არ უხსნიან, მაგრამ ჟურნალისტი არ ახსენებს იმ ინფორმაციას რომ რეალურად ნებისმიერ პირს, რომელიც მიმართავს ამ ორგანიზაციას და გარკვეულ თანხას გადაიხდის, შეუძლია გახსნას თავის სახელობის წყარო იმ ქვეყნებში, სადაც ეს ორგანიზაცია მოღვაწეობს. აღნიშნული გარემოება დადასტურდა საბჭოს მიერ საქველმოქმედო ორგანიზაციის ვებ გვერდის შესწავლის შედეგად. ანუ ჟურნალისტის მტკიცება რომ სახელობითი წყაროს გახსნას რამე განსაკუთრებული კავშირები სჭირდება, არასწორია. საბჭოს არა აქვს მტკიცებულებები იმის დასადგენად რომ ეს ინფორმაცია იცოდა ჟურნალისტმა და განზრახ მიჩქმალა, ამ შემთხვევაში საბჭო მიიჩნევს რომ ჟურნალისტმა არ გადაამოწმა ინფორმაცია.
2. ორგანიზაციას, რომელიც სადავო სტატიის მიხედვით ტერორიზმის დაფინანსებაშია ბრალდებული, საბანკო ანგარიშები აქვს ინგლისურ ბანკში [Lloyds Bank], ეს კიდევ ამცირებს იმ ბრალდებების ვალიდურობას, რომ ორგანიზაცია ტერორისტებს აფინანსებს.
3. ჟურნალისტს არ შეუსწავლია იმ ორგანიზაციის ვებ გვერდი რომელსაც ბრალს სდებს ტერორიზმის დაფინანსებაში, წინააღმდეგ შემთხვევაში მისთვის ცნობილი გახდებოდა ის გარემოებები რომლის შესახებაც საუბარი იყო პირველ და მეორე გარემოებებში.
4. ჟურნალისტი არ დაკავშირებია და როგორც განაცხადა არც მცდელობა ჰქონია რომ დაკავშირებოდა ისრაელ ახმედნაბიევს, რომელსაც ბრალს სდებდა ტერორიზმთან კავშირში და რომლის გვერდი სოციალური ქსელში ხელმისაწვდომია და აქტიურია.

აღსანიშნავია რომ დამატებითი ინფორმაციისათვის ჟურნალისტი არ დაკავშირებია არც მალხაზ მაჩალიკაშვილს და სტატიაში გამოიყენა მხოლოდ მალხაზ მაჩალიკაშვილის მიერ საჯაროდ სოციალურ ქსელში გამოქვეყნებული კომენტარები. მაშინ როცა ჟურნალისტი ასეთ მოცულობით და ინფორმაციულ სტატიას ამზადებს, სადაც ძირითადი აქცენტი იმაზეა რომ მოხდეს თემირლან მაჩალიკაშვილის დაკავშირება ტერორისტულ ორგანიზაციასთან, იგი ვალდებული იყო კონკრეტული კითხვებით დაკავშირებოდა მალხაზ მაჩალიკაშვილს და მიეღო მისი კომენტარები.

ყოველივე ზემოაღნიშნულის საფუძველზე, და იმის გათვალისწინებით რომ რიგი ინფორმაცია არასწორია, ხოლო რიგ შემთხვევაში არასრული/გადაუმოწმებელი ინფორმაციის მიწოდება ხდება მკითხველისათვის, სტატია მანიპულაციურია და არ უზრუნველყოფს მკითხველისთვის ზუსტი და სრულყოფილი ინფორმაციის მიწოდებას.

ქარტიის მე-7 პრინციპის მიხედვით “ჟურნალისტს უნდა ესმოდეს მედიის მიერ დისკრიმინაციის წახალისების საფრთხე; ამიტომ ყველაფერი უნდა იღონოს ნებისმიერი პირის დისკრიმინაციის თავიდან ასაცილებლად რასის, სქესის, სექსუალური ორიენტაციის, ენის, რელიგიის, პოლიტიკური და სხვა შეხედულებების, ეროვნული ან სოციალური წარმოშობის საფუძველზე ან რაიმე სხვა ნიშნით”. განმცხადებელი მიუთითებდა რომ ხდებოდა დისკრიმინაცია ეთნიკური ნიშნით, ვინაიდან სტატიაში მითითებული ყველა პირი იყო ეთნიკურად ჩეჩენი. ქარტიის საბჭო აღნიშნავს რომ ამ შემთხვევაში ვერ ხედავს დისკრიმინაციის ნიშნებს. სტატიაში რამდენჯერმე არის ნახსენები ჩეჩენი ეროვნების პირები, და არის მათი ტერორიზმთან კავშირში მინიშნებებზე საუბარი, მაგრამ არც ერთ შემთხვევაში ხაზგასმული არ არის მათი ეთნიკური წარმომავლობა. ეთნიკური ტერმინი „ჩეჩენი“ სტატიაში სულ 3 ჯერ არის გამოყენებული, აქედან ერთხელ სხვა ტერიტორიულ ერთეულებთან [დაღესტანი, ინგუშეთი] ერთად, ხოლო ორჯერ როგორც წყაროს წარმომავლობა [„პრაიმტაიმმა“ ჩეჩნურ დიასპორაში საკუთარ წყაროზე დაყრდნობით, ჩეჩნურ დიასპორაში ასევე იხსენებენ]. სტატიაში არის საუბარი ახმადანაბიევის და სხვა ჩეჩენი ეროვნების პირის ტერორიზმთან კავშირზე, რომელი კავშირების სისწორეზეც საბჭომ უკვე იმსჯელა პირველი პრინციპის კუთხით. მეორეს მხრივ ეს გარემოება ავტომატურად არ იწვევს ეთნიკური ნიშნით დისკრიმინაციას. განსახილველ შემთხვევაში შესაძლებელია გამოკვეთილიყო დისკრიმინაციის ნიშნები თუ აქცენტირებული ან ხაზგასმული იქნებოდა ამა თუ იმ პირის ეთნიკური წარმომავლობა.

ქარტიის მე-11 პრინციპი „ჟურნალისტმა უმძიმეს პროფესიულ დანაშაულად უნდა მიიჩნიოს შემდეგი ქმედებები: ფაქტის განზრახ დამახინჯება“. მე-11 პრინციპის ჭრილში განმცხადებლის ძირითადი არგუმენტაცია მიმართული იყო „ჯეიმსთაუნის კვლევისა და ანალიზის ფონდის“ ე.წ. „რეპორტზე“. კერძოდ, განმცხადებელი აპელირებდა რომ „რეპორტში“ არ იყო დადასტურებული სახით იმაზე მითითება რომ ბოსტონის ცნობილი ტერაქტის შემოქმედის, ტამერლან ცარნაევის რადიკალიზაციაში წვლილი შეიტანა ისრაილ ახმედნაბიევმა და იმის გათვალისწინებით, რომ „რეპორტს“ იცნობდა ჟურნალისტი მაინც მტკიცებით ფორმაში განაცხადა რომ ცარნაევი იყო ახმედნაბიევის გავლენის ქვეშ, ეს განზრახვაზე მიუთითებს - აღნიშნავდა განმცხადებელი.

საბჭო ამ შემთხვევაში ვერ გაიზიარებს განმცხადებლის პოზიციას შემდეგი არგუმენტაციით:

1. თავად სტატიაში მტკიცებით ფორმაში არ იყო მითითებული რომ ცარნაევის რადიკალიზაციაში წვლილი მიუძღოდა ახმედნაბიევს. ციტატა „აღწერილი [იგულისხმება „რეპორტი“] იყო, თუ რას შეიძლებოდა მოეხდინა გარდამტეხი გავლენა ბოსტონის ცნობილი ტერაქტის შემოქმედის, ტამერლან ცარნაევის რადიკალიზაციაში. „ჯეიმსთაუნის ფონდის“ ინფორმაციით, ტერაქტამდე ცოტა ხნით ადრე, კერძოდ 2012 წელს ცარნაევი იმყოფებოდა მახაჩკალაში, სადაც კოტროვის სალიფატურ მეჩეთში ესწრებოდა აბუ უმარ სასიტლინსკის ლექციას“. სტატიის ამ ნაწილთან დაკავშირებით საბჭოს მთავარი შენიშვნა იყო ის რომ ჟურნალისტმა არ ახსენა თავად „რეპორტში“ მითითებული საწინააღმდეგო პოზიციაც, რაზეც პირველი პრინციპის ჭრილში იმსჯელა.
2. თავად ეს ნაწილი [„რეპორტი“] არ არის სტატიის მთავარი ხაზი, არამედ ერთ - ერთი დამატებითი გარემოებაა, და ამ გარემოების არასრულყოფილად გადმოცემა არ არის იმის საფუძველი, საბჭომ მიიჩნიოს რომ ჟურნალისტი გაზრახ ავრცელებდა არასწორ ინფორმაციას. საბჭოს შთაბეჭდილება რჩება რომ პირველი პრინციპის დარღვევა გამოიწვია ჟურნალისტის მიერ ინფორმაციის გადაუმოწმებლობამ, არასრულყოფილად მოძიებამ.

სარეზოლუციო ნაწილი:

ყოველივე ზემოაღნიშნულიდან გამომდინარე:

1. მირიან ბოქოლიშვილმა დაარღვია ქარტიის პირველი პრინციპი.
2. მირიან ბოქოლიშვილს არ დაურღვევია ქარტიის მე-7 და მე-11 პრინციპი.

22 ოქტომბერი 2019 წელი

საქმე N 280 

საბჭოს თავმჯდომარე: ნანა ბიგანიშვილი

საბჭოს წევრები: ირმა ზოიძე, ლაურა გოგოლაძე, ლიკა ზაკაშვილი, გელა მთივლიშვილი, გიორგი სულაძე, გიორგი მგელაძე, კამილა მამედოვა.

განმცხადებელი: ხათუნა მაცაბერიძე

მოპასუხე: მალხაზ მიქელაძე

აღწერილობითი ნაწილი

საქართველოს ჟურნალისტური ეთიკის ქარტიის საბჭოს განცხადებით მომართა ხათუნა მაცაბერიძემ, რომელიც მიიჩნევდა რომ qartli.ge გამოქვეყნებულ სტატიაში, სახელწოდებით „ავნევიდან დევნილი მოვაჭრე პოლიტიკური ნიშნით დევნის გამო ხაშურის ბაზრის დირექტორს ადანაშაულებს“ დაირღვა ქარტიის 1, მე-3, მე-5, მე-7 და მე- 11 პრინციპი. მოპასუხე ჟურნალისტად განისაზღვრა სტატიის ავტორი მალხაზ მიქელაძე.

საქმის განხილვას დაესწრო განმცხადებელი და მისი წარმომადგენელი, მოპასუხე ჟურნალისტის სახელით კი სატელეფონო კავშირის მეშვეობით საბჭოს კითხვებს უპასუხა qartli.ge რედაქტორმა საბა წიწიკაშვილმა.

სამოტივაციო ნაწილი: ქარტიის პირველი პრინციპის მიხედვით „ჟურნალისტმა პატივი უნდა სცეს სიმართლეს და საზოგადოების უფლებას – მიიღოს ზუსტი ინფორმაცია“. სადავო სტატიის თანახმად „ხაშურის ბაზარში მოვაჭრე, ავნევიდან დევნილი მარინე ქარქიშვილი აცხადებს, რომ დირექტორი პოლიტიკური შეხედულებების გამო ავიწროვებს“ „ბაზრის დირექტორის ხათუნა მაცაბერიძის მხრიდან წლებია შეურაცხყოფას და დამცირებას ისმენს“. „დირექტორი კი ყოველ დღე დაცვის თანამშრომლებს მიგზავნის და ვაჭრობას მიკრძალავს, მეუბნება წვენები მაღაზიის კედელზე ნუ გაქვს მიყუდებულიო“ „პოლიციაც გამოვიძახე რამდენჯერმე, მაგრამ სამართალდამცველებმა მითხრეს, რომ ბაზარი კერძო საკუთრებაა და ვერ ჩაერეოდნენ, დამეხმაროს ვინმე".

განმცხადებელი მიუთითებდა, რომ აღნიშნული პირი, მარინე ქარქიშვილი არ ვაჭრობს ბაზრის კუთვნილ ტერიტორიაზე და მასთან სამართლებრივი ურთიერთობა არა აქვთ. ბაზრის დირექტორმა ხათუნა მაცაბერიძემ განაცხადა რომ არ იცნობს პერსონალურად მარინე ქარქიშვილს, არასდროს შეხვედრია და შესაბამისად შეურაცხყოფა და დამცირება გამორიცხა. განმცხადებლის აზრით ასევე გაუგებარია რატომ ხდება პოლიტიკურ შეხედულებებზე აპელირება, მათთვის უცნობია მარინე ქარქიშვილის პოლიტიკური შეხედულებები და თავადაც არ გამოხატავენ მკვეთრ პოლიტიკურ პოზიციებს ამა თუ იმ პარტიის მიმართ.

სადავო სტატიაში ასევე მითითებულია რომ „ხაშურის ბაზრის დირექტორი ხათუნა მაცაბერიძე კომენტარს არ აკეთებს. მისი იურისტის თქმით, ამ საკითხზე მათ საუბრის სურვილი არ აქვთ“. განმცხადებელმა აღნიშნულზე მიუთითა რომ ეს არ შეესაბამება სიმართლეს, რომ ხაშურის ბაზრის ადმინისტრაციის იურისტმა მიაწოდა მალხაზ მიქელაძეს ინფორმაცია და განუცხადა, რომ მარინე ქარქიშვილი არ იმყოფება სახელშეკრულებო ურთიერთობაში შპს ნობათი-2007-თან [ხაშურის ბაზარი] და რომ არც მარინე ქარქიშვილს და არც არავის სხვას არ მიეცემა შპს ნობათი-2007-ს ფართის უკანონოდ გამოყენების უფლება.

საბჭოსათვის არც განმცხადებელს და არც მოპასუხეს არ წარმოუდგენია მტკიცებულებები, რათა დადგენილიყო რეალურად რა შინაარსის საუბარი შედგა ჟურნალისტსა და ბაზრის ადმინისტრაციის იურისტს შორის. მაგრამ ამის მიუხედავად საბჭო თვლის, რომ სტატია ეთიკური ჟურნალისტიკის თვალსაზრით ნაკლოვანია და არ უზრუნველყოფს საზოგადოებისათვის სრულყოფილი და გადამოწმებული ინფორმაციის მიწოდებას. რომც დავუშვათ რომ ჟურნალისტს კომენტარი არ მიაწოდა ბაზრის ადმინისტრაციამ, მას შეეძლო ინფორმაცია სხვადასხვა წყაროებთან გადაემოწმებინა, კერძოდ გამოეკითხა სხვა გარემოვაჭრეები, იხსენებდნენ თუ არა მარინე ქარქიშვილს და ბაზრის დირექტორს შორის უშუალო კონფლიქტის ფაქტს, ან მათ ხომ არ ჰქონდათ მსგავსი შემთხვევები ბაზრის ადმინისტრაციასთან. სტატიის თანახმად მარინე ქარქიშვილი აცხადებს რომ მან გამოიძახა საპატრულო პოლიცია კონფლიქტის დროს, ჟურნალისტს შეეძლო ინფორმაცია გამოეთხოვა საპატრულო პოლიციისაგან. ასევე მნიშვნელოვანია შემდეგი გარემოება, სტატიის თანახმად მარინე ქარქიშვილი მის დევნას პოლიტიკურ შეხედულებებს უკავშირებს, ამასთან სტატიაში არ არის დეტალები, თუ რომელი პოლიტიკური ძალის მომხრეა ეს თუ ის მხარე, რომელიც კონფლიქტს იწვევს, შესაბამისად არასრულყოფილია პოლიტიკურ საფუძველზე მითითება, ამ საფუძვლის იდენტიფიცირების გარეშე. ყოველივე ზემოაღნიშნულიდან გამომდინარე საბჭო მიიჩნევს რომ მალხაზ მიქელაძის მიერ დაირღვა ქარტიის პირველი პრინციპი - სადავო სტატიაში მითითებული გარემოებები არ იყო სათანადოდ გადამოწმებული, ჟურნალისტმა ყველა ღონე არ იხმარა გადასამოწმებლად.

ქარტიის მე-3 პრინციპის თანახმად “ჟურნალისტმა უნდა გადასცეს ინფორმაცია მხოლოდ იმ ფაქტებზე დაყრდნობით, რომელთა წყარო დადასტურებულია”. განმცხადებელი მე-3 პრინციპს დარღვეულად მიიჩნევდა შემდეგი საფუძვლით - როგორც განმცხადებლისათვის ცნობილია მარინე ქარქიშვილმა, სხვა ინფორმაციაც მიაწოდა ჟურნალისტს, რომელმაც ეს „სხვა ინფორმაცია“ არ ასახა სადავო სტატიაში. ქარტიის საბჭო განმარტავს, რომ მე-3 პრინციპი გულისხმობს ისეთ შემთხვევას როცა დადასტურდება რომ წყარო საერთოდ არ არსებობს. განსახილველ შემთხვევაში დადასტურებულია რომ წყარო მარინე ქარქიშვილის სახით არსებობს და შესაბამისად მე-3 პრინციპი არ არის დარღვეული. რაც შეეხება წყაროს მიერ მიწოდებული ინფორმაციის არ ასახვას, არასრულყოფილად ასახვას ან გადაუმოწმებლობას, ეს წარმოადგენს პირველი პრინციპის კუთხით მსჯელობის საგანს.

ქარტიის მე-5 პრინციპის თანახმად „მედია ვალდებულია, შეასწოროს გამოქვეყნებული არსებითად არაზუსტი ინფორმაცია, რომელსაც შეცდომაში შეჰყავს საზოგადოება“. განმცხადებელმა ქარტიის საბჭოს მომართა 2019 წლის 01 მაისს და მალევე განმცხადებლის პრეტენზიის შესახებ, რომ სტატია შეიცავდა გადაუმოწმებელ ინფორმაციას, საბჭოს სამდივნოს მეშვეობით ცნობილი გახდა ჟურნალისტისათვის. მიუხედავად ამისა, განცხადების განხილვის მომენტისათვის, 2019 წლის 22 ოქტომბერი, სტატია არ იყო შესწორებული და როგორც საბჭომ დაადგინა მართლაც შეიცავდა გადაუმოწმებელ ინფორმაციას, რაც იწვევს ქარტიის მე-5 პრინციპის დარღვევას.

ქარტიის მე-7 პრინციპი „ჟურნალისტს უნდა ესმოდეს მედიის მიერ დისკრიმინაციის წახალისების საფრთხე; ამიტომ ყველაფერი უნდა იღონოს ნებისმიერი პირის დისკრიმინაციის თავიდან ასაცილებლად რასის, სქესის, სექსუალური ორიენტაციის, ენის, რელიგიის, პოლიტიკური და სხვა შეხედულებების, ეროვნული ან სოციალური წარმოშობის საფუძველზე ან რაიმე სხვა ნიშნით“. განმცხადებელი მიუთითებდა რომ სადავო სტატიით ხდებოდა 1. დისკრიმინაცია პოლიტიკური ნიშნით 2. დისკრედიტაცია. პირველ გარემოებასთან დაკავშირებით საბჭო აღნიშნავს სადავო სტატიაში მითითებული არ იყო კონკრეტული პოლიტიკური ძალა, პარტია რომლის მხარდაჭერაც შეიძლება ყოფილიყო კონფლიქტის საფუძველი, შესაბამისად არ იკვეთება კონკრეტული პოლიტიკური ნიშანი, რომლითაც მოხდა დისკრიმინაცია. რაც შეეხება დისკრედიტაციას, საბჭომ თავის არა ერთ გადაწყვეტილებაში მიუთითა რომ მხოლოდ დისკრედიტაცია, თუ ეს არ ხდება რომელიმე კონკრეტული ნიშნით, არ იწვევს მე-7 პრინციპის დარღვევას. ყოველივე აღნიშნულიდან გამომდინარე სადავო სტატიაში მე-7 პრინციპი არ დარღვეულა.

ქარტიის მე-11 პრინციპი „ჟურნალისტმა უმძიმეს პროფესიულ დანაშაულად უნდა მიიჩნიოს შემდეგი ქმედებები: ფაქტის განზრახ დამახინჯება“ განსახილველ შემთხვევაში საბჭო მიიჩნევს რომ გაზრახვას ადგილი არ ჰქონია. პირველი პრინციპის დარღვევა დადგინდა ინფორმაციის სათანადო წესით გადაუმოწმებლობით. დამატებით საბჭომ განმცხადებელს ჰკითხა რომ დაესახელებინა მოტივი, რატომ შეიძლებოდა ჟურნალისტს ჰქონოდა განზრახვა რომ არასწორი ინფორმაცია გაევრცელებინა, ხომ არ იყო მტკიცებულებები ფინანსური ან სხვა სახის დაინტერესების, პირადი სიმპათია/ანტიპათიის ამბის რომელიმე მხარის მიმართ. ასეთი მტკიცებულებები/გარემოებები ვერ იქნა წარმოდგენილი.


სარეზოლუციო ნაწილი:

ყოველივე ზემოაღნიშნულიდან გამომდინარე: 

1. მალხაზ მიქელაძემ დაარღვია ქარტიის პირველი და მე-5 პრინციპი.
2. მალხაზ მიქელაძეს არ დაურღვევია ქარტიის მე-3, მე-7 და მე-11 პრინციპი.